ชีวิตนี้...ยังมีค่า

ราชิกา

มองสายน้ำ  ที่ไหลไป  ไม่หวนกลับ
ล่วงเลยลับ  จากไปไกล  ในวิถี
คือสายฝน  หล่นจากฟ้า  สู่ธาตรี
ไหลเร็วรี่  สู่ท้อง  ชลาลัย
มองใบไม้  ที่ร่วงหล่น  บนพื้นหญ้า
ก่อนนั้นหนา  ช่างงามงด  ดูสดใส
ผลิช่องาม  แตกกิ่งก้าน  ระบัดใบ
ชูช่อไว้  ให้เด่นงาม   อร่ามตา
สรรพสิ่ง  เกิดมานี้  คือชีวิต
ผู้ลิขิต  คือตัวตน  ของเราหนา
บางครั้งอาจ  พ่ายแพ้  โชคชะตา
ปลิดชีวา  ดุจใบไม้  หล่นลงดิน
เราทุกคน  เกิดมา  นั้นมีค่า
ควรรักษา  คุณค่าอยู่  มิรู้สิ้น
สติตรอง  ระลึกรู้  เป็นอาจินต์
เพื่อชีวิน  บินไปถึง  ซึ่งปลายทาง
อย่าท้อแท้  กับชีวิต  ต้องคิดสู้
มุ่งมั่นสู่  ด้วยแรงใจ  ให้ถากถาง
จิตเข้มแข็ง  สู้ไม่ถอย   คือแนวทาง
ต้องปล่อยวาง   ว่างที่ใจ   ให้ทำดี.....ฯ				
comments powered by Disqus
  • rain..

    8 มิถุนายน 2546 18:15 น. - comment id 144007

    ไพเราะ... มากมาย..
       สื่อได้..ตรง... และให้ แนวคิด ที่ดี..
         นิยาม..ของชีวิต...
       ...คุณค่า.. ที่ค้นหา..
        นิยาม...
            ที่ต้อง...เรียนรู้...
               ...ชีวิต...
         กับ.. สิ่ง.. ที่ต้องการ...
        
    
  • ดอกแก้ว

    8 มิถุนายน 2546 19:13 น. - comment id 144018

    กว่าจะสิ้นลมหายใจในวันนั้น
    จะเพียรถักทอฝันให้เจิดจ้า
    ใช้ชีวิตแทนคุณพระศาสดา
    กตัญญุตาแด่ทุกท่านที่มีคุณ
    
    @@@
    
    น้องราชิกาคะ...อย่าถือเป็นเรื่องที่ต้องกังวลเลยนะคะ ..พี่บุษกรเสียอีกที่ต้องขอโทษที่ไม่ได้แวะเข้ามาที่ลานกวีแห่งนี้บ่อยนัก  จนทำให้พลาดข่าวสำคัญไป 
    
    ...ซาบซึ้งใจมากค่ะที่น้องราชิกาพยายามทุกวิถีทางที่จะให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยในห้อง ไอ.ซี.ยู  
    
    ทั้งคุณธรรมและน้ำใจของน้องราชิหานั้นคงเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วกับสมาชิกที่นี่ .... แต่พี่เองก็ต้องขอพูดซ้ำๆเช่นเดียวกับผู้อื่น น้องเป็นคนที่ใจดีและน่ารักมาก โดยเฉพาะน้ำใจอันประเสริฐในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เพียงเพื่อหวังให้เขาพ้นจากความทุกข์ทรมาน ...มิได้หวังสิ่งตอบแทนอย่างใดในทางโลก ....
    
    ..ขอส่งกำลังใจมาเป็นเพื่อนในยามที่รู้สึกเหนื่อยทุกครั้งนะคะ.....
    
    
  • สนิม

    8 มิถุนายน 2546 20:04 น. - comment id 144027

    มาเป็นคนที่มีค่า  มาเป็นกำลังใจให้พี่สาวคนดี ขอสมัครเป็นน้องเยยละกัน อิอิ  ขอบคุณสำหรับคำติชมในบทกลอนจ้า
  • สนิม

    8 มิถุนายน 2546 20:04 น. - comment id 144028

    มาเป็นคนที่มีค่า  มาเป็นกำลังใจให้พี่สาวคนดี ขอสมัครเป็นน้องเยยละกัน อิอิ  ขอบคุณสำหรับคำติชมในบทกลอนจ้า
  • พรระวี

    8 มิถุนายน 2546 21:41 น. - comment id 144040

    อุปมาอุปมัยที่ดี มีธรรมชาติหลายอย่างที่เป็นตัวอย่างวัดความดีความชั่ว  เตือนจริตชนให้รู้จักความดีงาม.
  • ผีเสื้อปีกบางฯ (ป่าวล๊อคอิน)

    8 มิถุนายน 2546 21:46 น. - comment id 144041

    ... กำลังใจหนึ่งหอบ
    ส่งมามอบพี่คนดี
    ชื่นชมในวิถี
    ชีวิตพี่ที่ได้ทำ.....
    
    ชื่นชมค่ะ...ชื่นชมและซาบซึ้งใจ
    เป็นกำลังใจให้นะคะ
    
    
  • ติตรากร

    8 มิถุนายน 2546 23:19 น. - comment id 144051

    สรรพสิ่ง  เกิดมานี้  คือชีวิต
    ผู้ลิขิต  คือตัวตน  ของเราหนา
    บางครั้งอาจ  พ่ายแพ้  โชคชะตา
    ปลิดชีวา  ดุจใบไม้  หล่นลงดิน
    
    ชอบบทนี้ครับ..มองเห็นภาพชัดเจนเลย
    
    
  • สีน้ำฟ้า

    8 มิถุนายน 2546 23:34 น. - comment id 144052

    ให้กำลังใจดีจังค่ะ
    งานพี่ราชิกา.. ไม่หวาน 
    ก็ออกแนวมีคุณค่ายิ่งนัก
    น่าเก็บไปเป็นตัวอย่าง .. 
    ขอสรรเสริญด้วยใจจริง
  • ลำน้ำน่าน

    9 มิถุนายน 2546 10:27 น. - comment id 144106

    บ่วงใบไม้ร่ายลมหล่นแต้มพื้น         
    ร่วงลงครืนบ่วงฝันอันสลาย
    กลางลมฝนทนสู้อยู่เดียวดาย          
    ให้เหนื่อยหน่ายอ้างว้างที่กลางดง
    
    จากใบอ่อนร่อนเรียงเคียงกิ่งก้าน   
    อันตรธานรอยเยาว์หนาวรอยฝน
    ผลัดเปลี่ยนรุ่นสู่รุ่นหมุนกำกง         
    สืบสกลดลค่าหาสัจธรรม
    
    อิ่มเอิบงามตามแบบแตกกิ่งก่อ       
    ใบลออช่องามอย่างใจฝัน
    สืบตำนานท้านฟ้าแล้วฝ่าฝัน           
    จุดไฟฝันโชติช่วงเมลืองมลาย
    
    เป็นร่มไม้ไพรป่าสารทิศ                
    งามวิจิตรคุ้มหล้าค่าหลากหลาย
    จนวันคืนกลืนผ่านมลาญลาย          
    บ่วงใบไม้คลายเคลื่อนร่วงหล่นลง
    
    สังสารวัฏยืดหยัดพลัดพรากแล้ว     
    ใบไม้แก้วแผ่วแรงแข่งลมฝน
    ใบสุดท้ายร่ายลมหล่นเกลื่อนกรน   
    เป็นปุ๋ยผงเรืองอุดมบ่มดินไพร
    
    แผ่วกระซิบเพลงเศร้าร้าวทั่วป่า     
    เตือนศรัทธาเพลงกรรมดังไสว
    ถึงงามล้ำฉ่ำค่ากว่าแดนใด             
    ยังปลิดไปจากต้นที่ตนครอง
    
    เพลงใบไม้ในมือหรือเพลงฝัน        
    ยังด่วนพลันหล่นลงตรงสนอง
    เปรียบชีวิตปลิดปลิวลิ่วรานรอญ     
    อย่าหมายปองยึดติดอนิจจัง
    
    เพียรสรรค์สร้างเส้นทางงามกุศล    
    อวลระคนผลบุญกรุ่นสวรรค์
    หลั่งอาบทั่วสรรพสัตว์ทั้งสรรพางค์   
    เป็นใบงามใบไม้ในกำมือถือครอบครอง
    
    จากใบอ่อนร่วงจนเติบงามสร้างสรรค์ประโยชน์นานับให้กับพงไพรและวันนี้ที่ร่วงหล่นลง...ยังคงความอุดมเป็นปุ๋ยให้ผืนดิน..ใบไม้ร่วงบ่งสัจธรรม ล้ำค่า..อนัจจังตระหนักรู้ ยึดติดชีวิตตีกลับในทางตรงข้าม...กุศลผลบุญที่เพียรก่อ คือใบไม้ที่ใคร่ครอบครองเป็นเจ้าของได้..ด้วยใจอิ่มเอมและปลายทางสวรรค์อันวิไล...
    
    นำมาประโลมใจ คงเข้าได้ดีกับบทกวีราชิกานะครับ เขียนไวนานแล้ว ต่อกลอนกับพุดพัดชา
  • สดายุ

    9 มิถุนายน 2546 11:16 น. - comment id 144115

    ใบลิ่วปลิวคว้างระหว่างวาย
    พลิกคว่ำพลิกหงาย
    สบสายธารเชี่ยวเหนี่ยวไหล
    
    ลอยแผ่แลกระเพื่อมเหลื่อมใบ
    ปานสลบซบใส
    รำไรเร้าฉ่ำค้ำสนอง
    
    น้ำโผนโจนแยกแหลกละออง
    พาใบไหวคะนอง
    ฟายฟองผิว์ฉลองฤๅสาย
    
    หากขืนฝืนย้อนจรกราย
    ทวนกระแสกำจาย
    ยังหายยากหาญผิว์ทานหวน
    
    เชี่ยวกรากเกริกพลังพลั่งปรวน
    ถั่งท้นข้นขบวน
    ฤๅผวนทวนกระแสแปรไฉน
    
    บางบ่งคงแตกแหลกใบ
    ด้วยอาจอำนาจไกร
    ต้านไหวฤๅน้อยและด้อยแรง
    
    เพียงหวัง..ยังขลาดหวาดแสยง
    คลื่นกล้ำคว่ำตะแคง
    สำแดงประดังจะดับโดน
    
    จึงไหลไขว่ผงาดผาดโผน
    ถึงผาพากระโจน
    เหิมโหนเหินห้วงทะลวงหาว
    
    คงยากคืนกลับขยับคราว
    ผงาดผืนยื่นพราว
    สบขาวขับขานธารสนอง
    
    กลางนทีรี่คล้อยลอยประคอง
    ใบเอยเผยณผอง
    ว่าซ้องว่าแซ่กระแสธาร
    
  • กระดานโต้คลื่น

    9 มิถุนายน 2546 12:18 น. - comment id 144120

    สายน้ำไม่อาจไหลย้อนกลับ
    กาลเวลาที่เลยลับไม่อาจหวนคืน
    ใบไม้ใบหนึ้งที่ร่วงลงสู่พื้น
    มิอาจคืนแต่กลับเปลี่ยนไป........
         ขอบคุณค่ะ  ......ที่มอบสิ่ง ดีๆๆให้กันและกันตลอดไป.....
       
        
    
    
    
  • ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

    9 มิถุนายน 2546 13:31 น. - comment id 144143

    ใบไม้ปลิวหลุดล่วงด้วยแรงลม
    ลอยหล่นลงเกลือกตมเป็นเหยื่อหนอน
    กองทับถมดินพรุผุเฟะฟอน
    กลายเป็นปุ๋ยให้ต้นอ่อนเจริญงาม
    
    ใบไม้ล่วงยังสร้างคุณค่า
    ขอให้ล่วงหล่นตามกาลเวลา
    อย่าถูกปลิดก็แล้วกัน
  • burst

    9 มิถุนายน 2546 16:31 น. - comment id 144186

    โลกนี้เป็นโลกของคนเข้มแข็ง ใครอ่อนแอก็ตายไปเถอะ ถ้าอ่อนแอขนาดนั้นได้ คนที่เขาลำบากยากแค้นแทบจะขูดดินกินเค้ายังไม่อ่อนแอขนาดนั้นเลย คนเรานี่ก็แปลก ตัวเองอ่อนแอเพราะคนอื่นแท้ๆ บางคนเกิดมาสะดวกสบายทุกอย่างยังจะฆ่าตัวตาย งั้นก่อนตายยกมรดกให้คนจนๆมั่งนะ ผมว่า
  • ผู้หญิงไร้เงา

    9 มิถุนายน 2546 18:14 น. - comment id 144224

    หากวันนี้วันที่เธอนั้นท้อแท้
    หมดกำลังใจและอ่อนแอแพ้สิ้นหวัง
    จงรับรู้อยู่ว่ายังมีกำลังใจจากผู้คนอีกร้อยพัน
    ที่จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอถึงซึ่งจุดหมายที่หวังอย่างตั้งใจ
    
    ***แวะมาเป็นกำลังใจให้แก่กันและกันนะค่ะ***
  • somebody

    9 มิถุนายน 2546 20:33 น. - comment id 144250

    ***....คุณน้องเรน....ชีวิต..ทุกชีวิตมีคุณค่าจ๊ะ..เราควรมอบสิ่งที่ดีให้แก่กันและกัน...นะคะ..
    
    ***....คุณสนิม...พี่ราชิกา..รับเป็นน้องชายจ๊ะ..แต่ต้องเป็นคนดี..และน่ารัก...ด้วยนะจ๊ะ.....
    
    ***...คุณพรระวี...ขอบคุณมากค่ะ..ในกำลังใจและคำชื่นชม...ราชิกาชื่นชมผลงานของคุณเช่นกันค่ะ.....
    
    
  • ราชิกา

    9 มิถุนายน 2546 20:42 น. - comment id 144251

    ***...คุณผีเสื้อปีกบาง...ขอบคุณมากค่ะ..ที่ร่วมให้กำลังใจ...ทำให้มีพลังใจเพิ่มมากขึ้นค่ะ...
    
    ***...คุณติตรากร...อยากสื่อถึงความรู้สึกที่มี..และเสนอแนวคิด..ให้กับสังคมค่ะ...อยากให้สังคมเรามีความสุขค่ะ...ชื่นชมและติดตามผลงานคุณนะคะ..
    
    ***...คุณสีน้ำฟ้า...ขอบคุณมากจ๊ะ..น้องแจม...ยอพี่มากเกินไปมั้ยนี่...จริงๆแล้ว..พี่มีแต่ความจริงใจ..และความบริสุทธิ์ใจ..ที่มอบให้กับทุกคนจ๊ะ...อยากให้สิ่งที่ดี..แก่ทุกคน...เพื่อสังคมเราจะได้มีความสุขจ๊ะ..
    
    
  • ราชิกา

    9 มิถุนายน 2546 20:48 น. - comment id 144253

    ***...คุณดอกแก้ว....พี่บุษกร..ราชิกาขอบคุณพี่มากค่ะ...ที่มาเป็นกำลังใจ..ให้น้อง..คราใดที่ใจเหนื่อยล้า...ราชิกานึกถึงพี่เสมอ...ขอบคุณพี่มากนะคะ...ราชิกาคิดว่า...การให้...โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน...เป็นการให้ทานที่สูงสุด..ที่เพื่อนมนุษย์..พึงจะมีให้แก่กัน..ในภาวะที่เราพอจะช่วยเขาได้ค่ะ....คิดถึงพี่บุษกรนะคะ...
    
    
    
  • ราชิกา

    9 มิถุนายน 2546 20:52 น. - comment id 144255

    ***...คุณลำน้ำน่าน...
    มองสายน้ำและใบไม้ที่ร่วงหล่น
    ดั่งชีวิตของคนทนหม่นหมอง
    สัจธรรมนำชีวิตให้เรืองรอง
    ฟ้าสีทองด้วยแสงธรรมนำชีวา....ฯ
    
    บทกวีไพเราะมากค่ะ..ลำน้ำน่าน..แต่งได้เยี่ยมมากค่ะ..ชื่นชม..ชื่นชมค่ะ..
    
    
  • ราชิกา

    9 มิถุนายน 2546 20:59 น. - comment id 144257

    ***...คุณสดายุ...
    สายน้ำไหลไปไม่กลับ     ล่วงเลยลาลับ
    สดับคล้ายคลื่นครางครวญ
    ชีวิตจากไปไม่หวน        ดั่งกระแสทวน
    ให้ป่วนปั่นในวิญญา
    ใบไม้หล่นในธารา        สายน้ำพัดพา
    ชะตามอบไว้สู่ชล......ฯ
    
    เป็นกาพย์ฉบัง 16  ที่เยี่ยมมากค่ะ...ไพเราะด้วยภาษา..และความหมายที่ดีมาก...ขอบคุณที่แวะมา
    เยือนค่ะ..
    .
    
  • ราชิกา

    9 มิถุนายน 2546 21:05 น. - comment id 144259

    ***....คุณฤกษ์..
    ใบไม้ร่วงนั้นยังสร้างคุณค่า
    เก็บรักษาด้วยเวลาที่เหมาะสม
    ใช่ถูกปลิดก่อนถึงวันที่ชื่นชม
    หล่นพร่างพรมให้ประโยชน์แห่งผืนดิน....ฯ
    
    ทุกๆสิ่งในโลก..ล้วนมีคุณค่าทั้งสิ้น...อยู่ที่การมองของเรา..ว่าสิ่งนั้น..มีค่า..หรือไม่ค่ะ..
    
    เป็นอย่างไรบ้างคะ..สบายดีมั้ย...คุณฤกษ์..
    
    
    
  • ราชิกา

    9 มิถุนายน 2546 21:09 น. - comment id 144261

    ***....คุณผู้หญิงไร้เงา...
    ขอขอบคุณกำลังใจที่มอบให้
    ด้วยดวงใจของทุกคนที่ฝากฝัน
    มอบความหวังพลังใจให้แก่กัน
    ตราบถึงวันสู่จุดหมายที่ปลายทาง...ฯ
    
    ขอบคุณในทุกสิ่งที่มอบให้...แก่กันและกันค่ะ..ด้วยรัก..จากใจ...เช่นกันค่ะ..
    
    
  • ราชิกา

    9 มิถุนายน 2546 21:16 น. - comment id 144264

    ***...คุณกระดานโต้คลื่น...
    สายน้ำ...พลันไหล
    จากไป...ไม่กลับ
    ชีวิต....เลยลับ
    หวนกลับ...อย่างไร....ฯ
    
    ขอบคุณมากค่ะ...ในสิ่งดีๆที่มอบให้แก่กัน...
    
    
    ***...คุณburst....ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิด...และไม่จำเป็นต้องคิดเหมือนกัน...ราชิกาเข้าใจค่ะ...มุมมองของเราเป็นแบบนี้...ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ดี..อีกแง่มุมหนึ่งนะคะ....ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทาย..
    
    
    
    
  • น้ำ

    10 มิถุนายน 2546 00:22 น. - comment id 144320

    ศรัทราเกิดก่อส่องทาง
    ดลใจคนบ่จางจากความเพียร
    ยอมเสียสระแล้วขอเคียง
    อุดมการณ์ที่เวียนให้แก่ชน
    
    ทุกสิ่งเกิดล้วนรอดับ
    จางรำงับทุกข์โศกโลกเราหนอ
    คุณความดีที่สร้างพอ
    ใจไม่ท้อเพราะบุญหนุนนำทาง
    
    โศกวิโยก โลกล้นลวง 
    หัวใจหน่วง สติเตือน วัฏฏสงสาร
    กัลยานมิตร เพื่อนร่วมทาง
    ไม่เรือนราง จางจาก วิถีธรรม 
    
    แก่เก่า เร้าร้าว สังขาร
    บัวเบ่งบาน  พ้นน้ำ น้อมแสงธรรม
    ทำหน้าที่ หน้าที่ทำ
    สวยตระการ งามขำ คุณความดี
    
  • idaho

    10 มิถุนายน 2546 16:37 น. - comment id 144486

    เป็นสิ่งที่มีค่าจริงๆค่ะ
  • ราชิกา

    10 มิถุนายน 2546 21:04 น. - comment id 144534

    ***...คุณน้ำ...
    จากดวงจิต  แห่งกัลยา  ณมิตรนี้
    พร้อมช่วยชี้  แนวทาง  ที่สร้างสรรค์
    หมั่นฝึกฝน  ด้วยความเพียร  และฝ่าฟัน
    คงสักวัน  สิ่งที่ฝัน  นั้นเป็นจริง...ฯ
    
    ขออนุโมทนา..กับการปฎิบัติธรรมของคุณน้ำค่ะ...และขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยนะคะ...
    
    
  • ราชิกา

    10 มิถุนายน 2546 21:07 น. - comment id 144535

    ***....คุณไอซ์.....ขอบคุณมากค่ะ...ราชิกา..อยากมอบสิ่งที่ดี..และมีค่า..แก่ทุกคนค่ะ...จากใจจริง...ด้วยความจริงใจค่ะ....
    
    
  • หมูอ้วน

    14 มิถุนายน 2546 14:18 น. - comment id 144660

    กลอนเพราะมากเลยค่ะ
  • กำไลแก้ว

    16 มิถุนายน 2546 20:06 น. - comment id 144697

    เยี่ยมไปเลยค่ะ
    แวะมาทายทักนะคะ
  • ราชิกา

    17 มิถุนายน 2546 19:48 น. - comment id 144717

    ***...คุณหมูอ้วน...ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาชื่นชม....ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ...หมูอ้วน...
    
    
    ***....คุณกำไลแก้ว....ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย....ชื่นชมผลงานคุณเช่นกันค่ะ..
    
    .
  • รูกิจัง

    6 กรกฎาคม 2546 15:17 น. - comment id 144822

    ไพเราะมากค่ะพี่ราชิกา
    
    
  • ราชิกา

    23 สิงหาคม 2546 18:00 น. - comment id 144941

    ****...คุณรูกิจัง...ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทาย..และชื่นชมนะคะ...
    
    

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน