มองสายน้ำ ที่ไหลไป ไม่หวนกลับ ล่วงเลยลับ จากไปไกล ในวิถี คือสายฝน หล่นจากฟ้า สู่ธาตรี ไหลเร็วรี่ สู่ท้อง ชลาลัย มองใบไม้ ที่ร่วงหล่น บนพื้นหญ้า ก่อนนั้นหนา ช่างงามงด ดูสดใส ผลิช่องาม แตกกิ่งก้าน ระบัดใบ ชูช่อไว้ ให้เด่นงาม อร่ามตา สรรพสิ่ง เกิดมานี้ คือชีวิต ผู้ลิขิต คือตัวตน ของเราหนา บางครั้งอาจ พ่ายแพ้ โชคชะตา ปลิดชีวา ดุจใบไม้ หล่นลงดิน เราทุกคน เกิดมา นั้นมีค่า ควรรักษา คุณค่าอยู่ มิรู้สิ้น สติตรอง ระลึกรู้ เป็นอาจินต์ เพื่อชีวิน บินไปถึง ซึ่งปลายทาง อย่าท้อแท้ กับชีวิต ต้องคิดสู้ มุ่งมั่นสู่ ด้วยแรงใจ ให้ถากถาง จิตเข้มแข็ง สู้ไม่ถอย คือแนวทาง ต้องปล่อยวาง ว่างที่ใจ ให้ทำดี.....ฯ
8 มิถุนายน 2546 18:15 น. - comment id 144007
ไพเราะ... มากมาย.. สื่อได้..ตรง... และให้ แนวคิด ที่ดี.. นิยาม..ของชีวิต... ...คุณค่า.. ที่ค้นหา.. นิยาม... ที่ต้อง...เรียนรู้... ...ชีวิต... กับ.. สิ่ง.. ที่ต้องการ...
8 มิถุนายน 2546 19:13 น. - comment id 144018
กว่าจะสิ้นลมหายใจในวันนั้น จะเพียรถักทอฝันให้เจิดจ้า ใช้ชีวิตแทนคุณพระศาสดา กตัญญุตาแด่ทุกท่านที่มีคุณ @@@ น้องราชิกาคะ...อย่าถือเป็นเรื่องที่ต้องกังวลเลยนะคะ ..พี่บุษกรเสียอีกที่ต้องขอโทษที่ไม่ได้แวะเข้ามาที่ลานกวีแห่งนี้บ่อยนัก จนทำให้พลาดข่าวสำคัญไป ...ซาบซึ้งใจมากค่ะที่น้องราชิกาพยายามทุกวิถีทางที่จะให้ความช่วยเหลือผู้ป่วยในห้อง ไอ.ซี.ยู ทั้งคุณธรรมและน้ำใจของน้องราชิหานั้นคงเป็นที่ทราบกันดีอยู่แล้วกับสมาชิกที่นี่ .... แต่พี่เองก็ต้องขอพูดซ้ำๆเช่นเดียวกับผู้อื่น น้องเป็นคนที่ใจดีและน่ารักมาก โดยเฉพาะน้ำใจอันประเสริฐในการช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์เพียงเพื่อหวังให้เขาพ้นจากความทุกข์ทรมาน ...มิได้หวังสิ่งตอบแทนอย่างใดในทางโลก .... ..ขอส่งกำลังใจมาเป็นเพื่อนในยามที่รู้สึกเหนื่อยทุกครั้งนะคะ.....
8 มิถุนายน 2546 20:04 น. - comment id 144027
มาเป็นคนที่มีค่า มาเป็นกำลังใจให้พี่สาวคนดี ขอสมัครเป็นน้องเยยละกัน อิอิ ขอบคุณสำหรับคำติชมในบทกลอนจ้า
8 มิถุนายน 2546 20:04 น. - comment id 144028
มาเป็นคนที่มีค่า มาเป็นกำลังใจให้พี่สาวคนดี ขอสมัครเป็นน้องเยยละกัน อิอิ ขอบคุณสำหรับคำติชมในบทกลอนจ้า
8 มิถุนายน 2546 21:41 น. - comment id 144040
อุปมาอุปมัยที่ดี มีธรรมชาติหลายอย่างที่เป็นตัวอย่างวัดความดีความชั่ว เตือนจริตชนให้รู้จักความดีงาม.
8 มิถุนายน 2546 21:46 น. - comment id 144041
... กำลังใจหนึ่งหอบ ส่งมามอบพี่คนดี ชื่นชมในวิถี ชีวิตพี่ที่ได้ทำ..... ชื่นชมค่ะ...ชื่นชมและซาบซึ้งใจ เป็นกำลังใจให้นะคะ
8 มิถุนายน 2546 23:19 น. - comment id 144051
สรรพสิ่ง เกิดมานี้ คือชีวิต ผู้ลิขิต คือตัวตน ของเราหนา บางครั้งอาจ พ่ายแพ้ โชคชะตา ปลิดชีวา ดุจใบไม้ หล่นลงดิน ชอบบทนี้ครับ..มองเห็นภาพชัดเจนเลย
8 มิถุนายน 2546 23:34 น. - comment id 144052
ให้กำลังใจดีจังค่ะ งานพี่ราชิกา.. ไม่หวาน ก็ออกแนวมีคุณค่ายิ่งนัก น่าเก็บไปเป็นตัวอย่าง .. ขอสรรเสริญด้วยใจจริง
9 มิถุนายน 2546 10:27 น. - comment id 144106
บ่วงใบไม้ร่ายลมหล่นแต้มพื้น ร่วงลงครืนบ่วงฝันอันสลาย กลางลมฝนทนสู้อยู่เดียวดาย ให้เหนื่อยหน่ายอ้างว้างที่กลางดง จากใบอ่อนร่อนเรียงเคียงกิ่งก้าน อันตรธานรอยเยาว์หนาวรอยฝน ผลัดเปลี่ยนรุ่นสู่รุ่นหมุนกำกง สืบสกลดลค่าหาสัจธรรม อิ่มเอิบงามตามแบบแตกกิ่งก่อ ใบลออช่องามอย่างใจฝัน สืบตำนานท้านฟ้าแล้วฝ่าฝัน จุดไฟฝันโชติช่วงเมลืองมลาย เป็นร่มไม้ไพรป่าสารทิศ งามวิจิตรคุ้มหล้าค่าหลากหลาย จนวันคืนกลืนผ่านมลาญลาย บ่วงใบไม้คลายเคลื่อนร่วงหล่นลง สังสารวัฏยืดหยัดพลัดพรากแล้ว ใบไม้แก้วแผ่วแรงแข่งลมฝน ใบสุดท้ายร่ายลมหล่นเกลื่อนกรน เป็นปุ๋ยผงเรืองอุดมบ่มดินไพร แผ่วกระซิบเพลงเศร้าร้าวทั่วป่า เตือนศรัทธาเพลงกรรมดังไสว ถึงงามล้ำฉ่ำค่ากว่าแดนใด ยังปลิดไปจากต้นที่ตนครอง เพลงใบไม้ในมือหรือเพลงฝัน ยังด่วนพลันหล่นลงตรงสนอง เปรียบชีวิตปลิดปลิวลิ่วรานรอญ อย่าหมายปองยึดติดอนิจจัง เพียรสรรค์สร้างเส้นทางงามกุศล อวลระคนผลบุญกรุ่นสวรรค์ หลั่งอาบทั่วสรรพสัตว์ทั้งสรรพางค์ เป็นใบงามใบไม้ในกำมือถือครอบครอง จากใบอ่อนร่วงจนเติบงามสร้างสรรค์ประโยชน์นานับให้กับพงไพรและวันนี้ที่ร่วงหล่นลง...ยังคงความอุดมเป็นปุ๋ยให้ผืนดิน..ใบไม้ร่วงบ่งสัจธรรม ล้ำค่า..อนัจจังตระหนักรู้ ยึดติดชีวิตตีกลับในทางตรงข้าม...กุศลผลบุญที่เพียรก่อ คือใบไม้ที่ใคร่ครอบครองเป็นเจ้าของได้..ด้วยใจอิ่มเอมและปลายทางสวรรค์อันวิไล... นำมาประโลมใจ คงเข้าได้ดีกับบทกวีราชิกานะครับ เขียนไวนานแล้ว ต่อกลอนกับพุดพัดชา
9 มิถุนายน 2546 11:16 น. - comment id 144115
ใบลิ่วปลิวคว้างระหว่างวาย พลิกคว่ำพลิกหงาย สบสายธารเชี่ยวเหนี่ยวไหล ลอยแผ่แลกระเพื่อมเหลื่อมใบ ปานสลบซบใส รำไรเร้าฉ่ำค้ำสนอง น้ำโผนโจนแยกแหลกละออง พาใบไหวคะนอง ฟายฟองผิว์ฉลองฤๅสาย หากขืนฝืนย้อนจรกราย ทวนกระแสกำจาย ยังหายยากหาญผิว์ทานหวน เชี่ยวกรากเกริกพลังพลั่งปรวน ถั่งท้นข้นขบวน ฤๅผวนทวนกระแสแปรไฉน บางบ่งคงแตกแหลกใบ ด้วยอาจอำนาจไกร ต้านไหวฤๅน้อยและด้อยแรง เพียงหวัง..ยังขลาดหวาดแสยง คลื่นกล้ำคว่ำตะแคง สำแดงประดังจะดับโดน จึงไหลไขว่ผงาดผาดโผน ถึงผาพากระโจน เหิมโหนเหินห้วงทะลวงหาว คงยากคืนกลับขยับคราว ผงาดผืนยื่นพราว สบขาวขับขานธารสนอง กลางนทีรี่คล้อยลอยประคอง ใบเอยเผยณผอง ว่าซ้องว่าแซ่กระแสธาร
9 มิถุนายน 2546 12:18 น. - comment id 144120
สายน้ำไม่อาจไหลย้อนกลับ กาลเวลาที่เลยลับไม่อาจหวนคืน ใบไม้ใบหนึ้งที่ร่วงลงสู่พื้น มิอาจคืนแต่กลับเปลี่ยนไป........ ขอบคุณค่ะ ......ที่มอบสิ่ง ดีๆๆให้กันและกันตลอดไป.....
9 มิถุนายน 2546 13:31 น. - comment id 144143
ใบไม้ปลิวหลุดล่วงด้วยแรงลม ลอยหล่นลงเกลือกตมเป็นเหยื่อหนอน กองทับถมดินพรุผุเฟะฟอน กลายเป็นปุ๋ยให้ต้นอ่อนเจริญงาม ใบไม้ล่วงยังสร้างคุณค่า ขอให้ล่วงหล่นตามกาลเวลา อย่าถูกปลิดก็แล้วกัน
9 มิถุนายน 2546 16:31 น. - comment id 144186
โลกนี้เป็นโลกของคนเข้มแข็ง ใครอ่อนแอก็ตายไปเถอะ ถ้าอ่อนแอขนาดนั้นได้ คนที่เขาลำบากยากแค้นแทบจะขูดดินกินเค้ายังไม่อ่อนแอขนาดนั้นเลย คนเรานี่ก็แปลก ตัวเองอ่อนแอเพราะคนอื่นแท้ๆ บางคนเกิดมาสะดวกสบายทุกอย่างยังจะฆ่าตัวตาย งั้นก่อนตายยกมรดกให้คนจนๆมั่งนะ ผมว่า
9 มิถุนายน 2546 18:14 น. - comment id 144224
หากวันนี้วันที่เธอนั้นท้อแท้ หมดกำลังใจและอ่อนแอแพ้สิ้นหวัง จงรับรู้อยู่ว่ายังมีกำลังใจจากผู้คนอีกร้อยพัน ที่จะคอยเป็นกำลังใจให้เธอถึงซึ่งจุดหมายที่หวังอย่างตั้งใจ ***แวะมาเป็นกำลังใจให้แก่กันและกันนะค่ะ***
9 มิถุนายน 2546 20:33 น. - comment id 144250
***....คุณน้องเรน....ชีวิต..ทุกชีวิตมีคุณค่าจ๊ะ..เราควรมอบสิ่งที่ดีให้แก่กันและกัน...นะคะ.. ***....คุณสนิม...พี่ราชิกา..รับเป็นน้องชายจ๊ะ..แต่ต้องเป็นคนดี..และน่ารัก...ด้วยนะจ๊ะ..... ***...คุณพรระวี...ขอบคุณมากค่ะ..ในกำลังใจและคำชื่นชม...ราชิกาชื่นชมผลงานของคุณเช่นกันค่ะ.....
9 มิถุนายน 2546 20:42 น. - comment id 144251
***...คุณผีเสื้อปีกบาง...ขอบคุณมากค่ะ..ที่ร่วมให้กำลังใจ...ทำให้มีพลังใจเพิ่มมากขึ้นค่ะ... ***...คุณติตรากร...อยากสื่อถึงความรู้สึกที่มี..และเสนอแนวคิด..ให้กับสังคมค่ะ...อยากให้สังคมเรามีความสุขค่ะ...ชื่นชมและติดตามผลงานคุณนะคะ.. ***...คุณสีน้ำฟ้า...ขอบคุณมากจ๊ะ..น้องแจม...ยอพี่มากเกินไปมั้ยนี่...จริงๆแล้ว..พี่มีแต่ความจริงใจ..และความบริสุทธิ์ใจ..ที่มอบให้กับทุกคนจ๊ะ...อยากให้สิ่งที่ดี..แก่ทุกคน...เพื่อสังคมเราจะได้มีความสุขจ๊ะ..
9 มิถุนายน 2546 20:48 น. - comment id 144253
***...คุณดอกแก้ว....พี่บุษกร..ราชิกาขอบคุณพี่มากค่ะ...ที่มาเป็นกำลังใจ..ให้น้อง..คราใดที่ใจเหนื่อยล้า...ราชิกานึกถึงพี่เสมอ...ขอบคุณพี่มากนะคะ...ราชิกาคิดว่า...การให้...โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน...เป็นการให้ทานที่สูงสุด..ที่เพื่อนมนุษย์..พึงจะมีให้แก่กัน..ในภาวะที่เราพอจะช่วยเขาได้ค่ะ....คิดถึงพี่บุษกรนะคะ...
9 มิถุนายน 2546 20:52 น. - comment id 144255
***...คุณลำน้ำน่าน... มองสายน้ำและใบไม้ที่ร่วงหล่น ดั่งชีวิตของคนทนหม่นหมอง สัจธรรมนำชีวิตให้เรืองรอง ฟ้าสีทองด้วยแสงธรรมนำชีวา....ฯ บทกวีไพเราะมากค่ะ..ลำน้ำน่าน..แต่งได้เยี่ยมมากค่ะ..ชื่นชม..ชื่นชมค่ะ..
9 มิถุนายน 2546 20:59 น. - comment id 144257
***...คุณสดายุ... สายน้ำไหลไปไม่กลับ ล่วงเลยลาลับ สดับคล้ายคลื่นครางครวญ ชีวิตจากไปไม่หวน ดั่งกระแสทวน ให้ป่วนปั่นในวิญญา ใบไม้หล่นในธารา สายน้ำพัดพา ชะตามอบไว้สู่ชล......ฯ เป็นกาพย์ฉบัง 16 ที่เยี่ยมมากค่ะ...ไพเราะด้วยภาษา..และความหมายที่ดีมาก...ขอบคุณที่แวะมา เยือนค่ะ.. .
9 มิถุนายน 2546 21:05 น. - comment id 144259
***....คุณฤกษ์.. ใบไม้ร่วงนั้นยังสร้างคุณค่า เก็บรักษาด้วยเวลาที่เหมาะสม ใช่ถูกปลิดก่อนถึงวันที่ชื่นชม หล่นพร่างพรมให้ประโยชน์แห่งผืนดิน....ฯ ทุกๆสิ่งในโลก..ล้วนมีคุณค่าทั้งสิ้น...อยู่ที่การมองของเรา..ว่าสิ่งนั้น..มีค่า..หรือไม่ค่ะ.. เป็นอย่างไรบ้างคะ..สบายดีมั้ย...คุณฤกษ์..
9 มิถุนายน 2546 21:09 น. - comment id 144261
***....คุณผู้หญิงไร้เงา... ขอขอบคุณกำลังใจที่มอบให้ ด้วยดวงใจของทุกคนที่ฝากฝัน มอบความหวังพลังใจให้แก่กัน ตราบถึงวันสู่จุดหมายที่ปลายทาง...ฯ ขอบคุณในทุกสิ่งที่มอบให้...แก่กันและกันค่ะ..ด้วยรัก..จากใจ...เช่นกันค่ะ..
9 มิถุนายน 2546 21:16 น. - comment id 144264
***...คุณกระดานโต้คลื่น... สายน้ำ...พลันไหล จากไป...ไม่กลับ ชีวิต....เลยลับ หวนกลับ...อย่างไร....ฯ ขอบคุณมากค่ะ...ในสิ่งดีๆที่มอบให้แก่กัน... ***...คุณburst....ทุกคนมีสิทธิ์ที่จะคิด...และไม่จำเป็นต้องคิดเหมือนกัน...ราชิกาเข้าใจค่ะ...มุมมองของเราเป็นแบบนี้...ซึ่งก็เป็นสิ่งที่ดี..อีกแง่มุมหนึ่งนะคะ....ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทาย..
10 มิถุนายน 2546 00:22 น. - comment id 144320
ศรัทราเกิดก่อส่องทาง ดลใจคนบ่จางจากความเพียร ยอมเสียสระแล้วขอเคียง อุดมการณ์ที่เวียนให้แก่ชน ทุกสิ่งเกิดล้วนรอดับ จางรำงับทุกข์โศกโลกเราหนอ คุณความดีที่สร้างพอ ใจไม่ท้อเพราะบุญหนุนนำทาง โศกวิโยก โลกล้นลวง หัวใจหน่วง สติเตือน วัฏฏสงสาร กัลยานมิตร เพื่อนร่วมทาง ไม่เรือนราง จางจาก วิถีธรรม แก่เก่า เร้าร้าว สังขาร บัวเบ่งบาน พ้นน้ำ น้อมแสงธรรม ทำหน้าที่ หน้าที่ทำ สวยตระการ งามขำ คุณความดี
10 มิถุนายน 2546 16:37 น. - comment id 144486
เป็นสิ่งที่มีค่าจริงๆค่ะ
10 มิถุนายน 2546 21:04 น. - comment id 144534
***...คุณน้ำ... จากดวงจิต แห่งกัลยา ณมิตรนี้ พร้อมช่วยชี้ แนวทาง ที่สร้างสรรค์ หมั่นฝึกฝน ด้วยความเพียร และฝ่าฟัน คงสักวัน สิ่งที่ฝัน นั้นเป็นจริง...ฯ ขออนุโมทนา..กับการปฎิบัติธรรมของคุณน้ำค่ะ...และขอให้เจริญในธรรมยิ่งๆขึ้นไปด้วยนะคะ...
10 มิถุนายน 2546 21:07 น. - comment id 144535
***....คุณไอซ์.....ขอบคุณมากค่ะ...ราชิกา..อยากมอบสิ่งที่ดี..และมีค่า..แก่ทุกคนค่ะ...จากใจจริง...ด้วยความจริงใจค่ะ....
14 มิถุนายน 2546 14:18 น. - comment id 144660
กลอนเพราะมากเลยค่ะ
16 มิถุนายน 2546 20:06 น. - comment id 144697
เยี่ยมไปเลยค่ะ แวะมาทายทักนะคะ
17 มิถุนายน 2546 19:48 น. - comment id 144717
***...คุณหมูอ้วน...ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาชื่นชม....ชื่อน่ารักจังเลยค่ะ...หมูอ้วน... ***....คุณกำไลแก้ว....ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาทักทาย....ชื่นชมผลงานคุณเช่นกันค่ะ.. .
6 กรกฎาคม 2546 15:17 น. - comment id 144822
ไพเราะมากค่ะพี่ราชิกา
23 สิงหาคม 2546 18:00 น. - comment id 144941
****...คุณรูกิจัง...ขอบคุณมากค่ะที่เข้ามาทักทาย..และชื่นชมนะคะ...