วันคืน คืนวัน ฉันนั่งเหงา กับดวงดาวพรางพราวบนท้องฟ้า ดวงจันทร์วันก่อนจากจรไม่เห็นมา เกลียดท้องฟ้าที่มืดมนปนแสงดาว ฉันหงอยเหงาดวงดาวรู้หรือเปล่า เพราะเรื่องเก่าเรื่องใหม่ใฝ่พเนาว์ อยากระบายความรู้สึกลึกโศกเศร้า ที่รบเร้าทำเอาเราเหงาใจ แสงแห่งดวงดาว ระยิบระยับ แสดงสลับนับแล้วมิวายไหว ความสุขทรวงเริ่มควงแสงดาวไป ความสดใสไหวเย็นเป็นเอนกาย ล้มตัวลงราบขนาบกับพื้น ลมระรืนชื่น สิ้นเหงาห่างหาย นอนดูดาวยิ่งหนาวกระวนกระวาย น่าเสียดายดาวมากมาย ไปไม่ลา เหลือไว้เพียงแค่ความมืดมิด อนาทจิตคิดไปใหญ่ไร้เมตตา อยากขอร้องวิงวอนจรกลับมา รู้ไหมว่า คิดถึงเธอ เสมอลมหายใจ
นิติ 18 ก.ย. 2544 08:25 น. - ID 3482 
1017
0
0
18 กันยายน 2544 11:14 น. - comment id 12062
แต่งกลอนได้ดีมากเลยนะคะ
18 กันยายน 2544 21:21 น. - comment id 12082
เราเหงาไม่ต่างกันหรอก นิติ เพราะดีนะ คิดถึงก็มองฟ้ามองดาวไปตามเรื่องแหล่ะ บางทีคนที่คิดถึงเราเค้าก็อาจจะมองดาวดวงเดียวกันก็ได้
19 กันยายน 2544 01:43 น. - comment id 12095
ถ้าคิดในแง่ดีเป็นการทดสอบจิตใจใครบางคน นะว่าถึงห่างไกลแต่ใจยังมั่นคงเหมือนเดิมหรือ เปล่า จริงไหมจ๊ะนู๋นิติ
19 กันยายน 2544 02:25 น. - comment id 12108
กลอนเพราะจ้า..ว่าแต่คิดถึงสาวไหนจ๊ะถึงได้อารมณ์พลิ้วได้ขนาดนี้...อิอิ
19 กันยายน 2544 02:52 น. - comment id 12112
เพราะมากค่ะ
19 กันยายน 2544 08:09 น. - comment id 12131
เพราะดีนะว่าแต่ว่านี่เรื่องราวของใครล่ะ
30 กันยายน 2544 08:13 น. - comment id 13359
ซึ้งจังเลย...รู้สึกอยากเป็นคนที่ถูกเอ่ยถึงจัง
11 ตุลาคม 2544 03:16 น. - comment id 14369
เราก็เหมือนกันอยู่หางใกล
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
