ตะวันเริ่มรอนรอนราวอ่อนล้า เหน็ดเหนื่อยมานานมากผ่านขวากหนาม กับความฝันสวยสดโลกงดงาม ใช่แค่ความเพ้อฝันวันเยาว์วัย ทบทวนความรู้สึกความนึกคิด ทางชีวิตทอดผ่านกาลสมัย เพราะระวังสังเกตค้นเลศนัย จึงปลอดภัยหลีกพ้นเล่ห์คนพาล เพียงยืนหยัดศรัทธาค่ามานุษย์ ว่าสูงสุดเหนือสัตว์เดียรัจฉาน ตราบไม่มอดหมดสิ้นจิตวิญญาณ ก้าวแห่งการสร้างสรรค์ย่อมมั่นคง เกิดรอยเท้าทบสร้างเส้นทางใหม่ เชื่อมสายใยปัญญาอานิสงส์ พร้อมกับที่ศีลธรรมยังดำรง คอยเสริมส่งศักดิ์ศรีชีวิตตน บนโลกกว้างทางไกลมีไฟฝัน ที่รอวันทอแสงทุกแห่งหน หากมิใช่สัตว์บาปในคราบคน สัมฤทธิ์ผลย่อมไม่อยู่ไกลตา หลังตะวันรอนรอนตอนพลบค่ำ ม่านสีดำคลี่ตัวทั่วเวหา เกิดผลลัพธ์จากแรงแห่งศรัทธา ดาวบนฟ้าผืนเดิมเพิ่มอีกดวง
25 พฤษภาคม 2546 15:21 น. - comment id 140382
.. ดาวบนฟ้าผืนเดิมเพิ่มอีกดวง ... ดีนะคะ ยังได้ไปเป็นดาว.. แจมกลัวตัวเองจะจมดินอ่ะค่ะ.. สร้างวีรกรรมไว้เยอะ ..
25 พฤษภาคม 2546 16:15 น. - comment id 140392
งามดาวมีแจมนิ รักเอยแม่จันทร์ทราบนฟากฟ้า รักเจ้าดาวหนักหนากลางหาว รักแม้น้อยเพลิดแพล้วแวววาว รักดาวร้อยพวงดวงใจรักเอย นึกถึงนะ
25 พฤษภาคม 2546 18:00 น. - comment id 140403
แจม...พูดเกินไปหรือเปล่า อิอิ น้ำ...:)
25 พฤษภาคม 2546 19:55 น. - comment id 140415
แม้นโลกกว้าง ทางไกล มีไฟฝัน เพียงรอวัน ดาวเจิดจ้า นภาใส ด้วยศรัทธา จึงมุ่งมั่น ฟันฝ่าไป สู่หลักชัย คือจุดหมาย ที่ปลายทาง....ฯ ไพเราะมากค่ะ..คุณลุงเวทย์...ให้ข้อคิดและแนวทางที่ดีมาก...ชื่นชมมากค่ะ...
25 พฤษภาคม 2546 20:43 น. - comment id 140426
ราชิกา...คนทำดีต้องได้ดีในที่สุด
25 พฤษภาคม 2546 21:54 น. - comment id 140448
......ลุงเวทย์ค่ะ คำสอนของลุง มีค่า มากๆๆค่ะ.....
25 พฤษภาคม 2546 22:01 น. - comment id 140450
ใจปลายทาง....ไม่มีอะไรมีค่า ถ้าไม่ถูกใช้ให้เกิดประโยชน์
25 พฤษภาคม 2546 22:40 น. - comment id 140466
ม่ายมีความเห็น กัวชามัด อิอิ หุหุ
25 พฤษภาคม 2546 23:48 น. - comment id 140497
ฝากดอกรักจริงใจมามอบให้ ฝากดาวพรายพร่างดวงยังห่วงหา ฝากน้ำใจใสราวสายธารา ฝากคำว่ายังรออ่านงานล้ำค่านะดวงใจ.. ....... ฉันหลงทางอ้างว้างกลางป่าฝัน หวังฝากฝันฝากใจไม่ไปไหน มาวันนี้ไม่มีรักไม่มีแม้น้ำใจ ถามทำไมคนในโลกไซเบอร์ปล่อยให้เพ้อเพียงข้างเดียว! ...... (หมดสิ้นไฟหมดสิ้นฝันในวันนี้ไม่มีเธอ.).
26 พฤษภาคม 2546 08:36 น. - comment id 140569
ลุงคะ เริ่มต้นเท่าๆกัน แต่ไป ณ ปลายทาง อาจจะคนละจุดหมาย .. ถูกหรือผิด อย่างไร คะ ?
26 พฤษภาคม 2546 08:40 น. - comment id 140570
ลม...กัวอารายเหรอ อัลมิตรา...บางคนก็หลงทาง แถมกู่ไม่กลับ ทำไงได้
26 พฤษภาคม 2546 08:57 น. - comment id 140572
พุดพัดชา.... ไม่ว่าเธออยู่ไหนในโลกกว้าง ระยะทางมิอาจกั้นการฝันถึง เมื่อรักแล้วหวานล้ำห้วงคำนึง หัวใจจึงเปี่ยมสุขทุกเวลา เพราะรักแล้วหัวใจไม่ว่างเปล่า ไยจึงเฝ้าใจน้อยคอยโหยหา ความห่วงใยไมตรีมีเรื่อยมา แค่หลับตาฝันเห็นเป็นสุขใจ
26 พฤษภาคม 2546 14:10 น. - comment id 140628
เหอเหอ ทำผิดศีลธรรม ไว้เยอะ กลัวที่สูง อิอิ
26 พฤษภาคม 2546 14:41 น. - comment id 140645
เพราะในแบบมีข้อคิดครับ...
26 พฤษภาคม 2546 18:53 น. - comment id 140699
ชอบตอนจบมากเลยค่ะ คิดได้ยังไงเอ่ย
26 พฤษภาคม 2546 22:49 น. - comment id 140749
ใช่ๆครับ พี่พูดถูก บทสุดท้ายนี่ เวลาคิดต้องลึกซึ้งน่าดู
27 พฤษภาคม 2546 00:37 น. - comment id 140786
แอบแอบซึ้งริมหมอนตอนใกล้หลับ กับความลับความรัก)ในดวงใจใครละหนอ ให้พลังใจในวันที่เราท้อ เพิ่มเติมต่อก่อศรัทธาฝันปันน้ำใจ..ไม่อยากจะเชื่อเลย! ฝันไปรึเปล่านี่ ?เรา... ..... ด้วยซึ้งใจ..ตามประสาคนใจละมุนคนรักฝันวันที่ได้น้ำใจจากเพื่อน..นะคะ
27 พฤษภาคม 2546 03:46 น. - comment id 140803
เริ่มต้นเท่าๆกัน แต่ไป ณ ปลายทาง อาจจะคนละจุดหมาย .. ถูกหรือผิด อย่างไร คะ ? ขอแจมนิ (แบบคุณน้ำ 555) เริ่มต้นพร้อมๆกัน.......กลางมรรคาที่กว้างไกล ถึงก่อนคือมีชัย............ในจุดหมายที่มุ่งหมาย
27 พฤษภาคม 2546 06:19 น. - comment id 140827
อรุณสวัสดิ์ค่ะ ลุงเวทย์ขา จะยืนหยัดคุณค่าแห่งมนุษย์ ใช้เป็นจุดก้าวไกลไปข้างหน้า ถึงมีบ้างบางครั้งยังอ่อนล้า หวังเพิ่มค่าฟ้าสวยด้วยดารา
27 พฤษภาคม 2546 09:37 น. - comment id 140846
ใสซื่อบริสุทธิ์จ้า...อิอิ ถ้าจริง ก็ต้องเปลี่ยนนามปากกาเชียวนา ก้อง,ผู้หญิงไร้เงา...แค่เขียนด้วยใจน่ะ เต๋า...คิดแบบเต๋าดูบ้างสิ พุดพัดชา, ไข่เจียว...:)
27 พฤษภาคม 2546 10:02 น. - comment id 140849
คุณแพรพิรุณ ตอบกลอนชิ้นนี้ไว้ที่บ้านนายก๊อง เลยเอามาให้อ่านกันที่นี่ด้วย ตะวันรอนอ่อนแสงจากแหล่งหล้า คนอ่อนล้าแรงกายใจสุขสม แม้จะเหนื่อยเหน็ดนักชักระบม แต่มิตรมตรอมใจได้ทำดี ก็เตรียมตนเตรียมใจไว้วันรุ่ง เวลาพรุ่งจะเสกสานงานสุขศรี ค่ามานุษย์สุดประเสริฐเลิศความดี ใช่อยู่ที่เรียงแรงแกร่งทะนง แม้ตรำงานสานสั่งหวังเพียงสาน กิจการที่รับไว้ไม่เลือนหลง ค่าใจมั่นสมเหตุเจตน์จำนงค์ ชีพก็คงสุขได้ไม่อายใคร ตะวันรอนรอนอ่อนแสงแปลงยามค่ำ ก็สุขล้ำค่ำคืนพราวไสว ดาวทุกดวงบนนภาคราแหงนไป เป็นกำลังใจให้คนที่มีดีพอ
27 พฤษภาคม 2546 16:59 น. - comment id 140963
อ้อ พึ่งรู้นะเนี่ย ขอบคุณค่ะสำหรับคำตอบ
5 มิถุนายน 2546 20:17 น. - comment id 143340
มาตามอ่านกลอนเพราะๆค่ะลุงเวทย์ ตาลายเลย ถ้าอันไหนหนูชอบขอเอาไปแปะที่อื่นบ้างได้ไหมคะ แต่หนูจะลงชื่อคนแต่งไว้ด้วย
13 มิถุนายน 2546 16:05 น. - comment id 144650
กลอนทุกชิ้นของลุง ถ้าใครจะเอาไปทำอะไรที่ไม่ใช่การแสวงหากำไรส่วนตน หรือแก้จนเละแล้วใส่ชื่อลุง ลุงไม่เคยถือสา เพราะลุงเขียนเพื่อถ่ายทอดความคิด