ไร้ทางร้างทิศ

ใบไม้

มองฟ้า...ว่างเปล่า
ไร้แม้เงาดาวพราวแสง
ไร้จุดหมาย อ่อนแรง
ล้าแล้ง ณ แห่งใจ
ไม่มีความฝัน
ความรู้สึกที่มีนั้นหวั่นไหว
ไม่มีจุดหมายจะไปอย่างไร
ทางไหนทิศไหนไม่รู้ทาง.				
comments powered by Disqus
  • โคลอน

    17 กันยายน 2544 20:37 น. - comment id 11906

    อ่านแล้ว.ใจโหวงๆไงไม่รู้น๊อ
  • เงา

    18 กันยายน 2544 11:05 น. - comment id 12059

    น่านจิ ไปทางไหนดีหนอไม่มีแม้เงา เนี่ยะนะ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน