แบกทุกข์....ที่รุกโรมโหมจิต มาตลอดชีวิต....เหนื่อยหนักหนา แบกอารมณ์....ขมข้นบนชีวา จนกายาคู้ค้อมน้อมสู่ดิน ไม่มีโอกาสมองท้องฟ้า แม้เพียงชายตาผันผิน ไปยังเงื้อมยอดศิขริน เพราะทุกข์ทั้งสิ้นโอบล้อมกาย อยากพักในถิ่นเสรี มากมีสุขล้นเหลือหลาย เป็นเพียงความฝันเพ้อพราย เป้าหมายห่างไกลเหลือเกิน เห็นเพียงแผ่นดินเป็นครู ให้รู้ยืนหยัดไม่ขัดเขิน รองรับปฏิกูลทูนเทิน ใครย่ำใครเมินไม่ท้อใจ แผ่นดินยังเป็นแผ่นดิน รองรับศิขรินกว้างใหญ่ รองรับผืนน้ำฉ่ำใจ อยู่คู่ทุกสมัยกับอัมพร
22 พฤษภาคม 2546 23:33 น. - comment id 140084
เหมือนกับเป็นเช่นชาวนา หลังสู้ฟ้าหน้าสู้ดิน บนหลังไหล่แบกหนี้สิน โจรเสื้อนอกเขาหากิน....บนหลังชาวนา
23 พฤษภาคม 2546 00:42 น. - comment id 140100
ในเมื่อทุกแผ่นฟ้ามีลม ในเมื่อทุกแผ่นดินมีรอย ในเมื่อทุกแผ่นน้ำไม่เคยนิ่ง ทุกข์ของทุกชีวิตจึงเป็นเรื่องธรรมดา
24 พฤษภาคม 2546 08:32 น. - comment id 140251
ทุกข์กาย ทุกข์ใจ ไม่สิ้น แม้ชีพ ดับดิ้น สลาย หาทาง พ้นทุกข์ ให้คลาย ไม่สาย หากเพียร ฝึกตน....ฯ
29 พฤษภาคม 2546 19:27 น. - comment id 141583
ตราบที่ยังมีชีวิต จะคิดทิ้งทุกข์ได้ไฉน ทุกข์คือชีวิตจิตใจ เมื่อใดจะได้พ้นทุกข์ สวัสดีครับราชิกา...รดา ...ฤกษ์