หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก
แหลกร่วง! แหลกร่วงแล้วเอยหัวใจ แหลกร้าวกราวไหลแล้วนั่น ปล่อยเถิดกองพื้นท่วมคืนวัน ปล่อยมันผันผ่านล่วงวันคืน ให้ลมพัดขัดเงาจนวาวงาม ให้แดดลามเลียจนมันมนลื่น แหละน้ำค้างอาบชุ่มจนนุ่มพื้น จนแสงขื่นขับช่วงแข่งดวงดาว ปล่อยมันอยู่อย่างนี้เถิดที่รัก........ ในปลักในตม--ในลมหนาว เผื่อว่าวันหนึ่งเมื่อถึงคราว มันจะพราวพรายเศษเป็นเพชรแท้ เผื่อคนจรสักคนจะด้นมา เห็นค่าเศษธาตุ--ซากแร่ เก็บสะเก็ดเปลือกโลกที่โศกแร ก่อนแปรเป็นปิ่นไว้เสียบมวย แหลกร้าวไปแล้วหัวใจ แหลกไหลหนาวเหน็บเจ็บป่วย รอแสงขื่นพรายรุ้งขึ้นพลุ่งพวย เป็นธาตุสวยเม็ดงาม--อยู่ตามดิน.....
หมี่เป็ด ผู้ชายนัยน์ตาสนิมเหล็ก 21 พ.ค. 2546 21:34 น. - ID 34272 
947
0
0
22 พฤษภาคม 2546 15:43 น. - comment id 140000
ชอบกลอนของหมื่เป็ดมากค่ะ เป็นกลอนที่อ่านแล้วได้คิด คำก็สละสลวยดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
