คุณพุดพัดชา แต่งกลอนดวงตาสวรรค์และหนุ่มทิน ดลกวีนี้ทำให้ผมคิดถึงครูตั้งแต่เด็กมาด้วยดั่ง ๑ วัยอนุบาล เล็กน่ารัก ไร้เดียงสา ครูเห่นอนสอนอ่าน กอ ขอ กอ กา ขอ ออ ขอ ขา ง้วงมาร้องขี้มูกโป่ง ทุกทุกที ครูคอยท่าจัดหาข้าวปลา อาหาร ๒ ครูชั้นประถมต้อนหน้า ต้อนหลัง เด็กเล็กยังซนเล่นทั้งวัน มิเบื่อ คอยดูแลความอบอุ่นที่พึ่ง ใบบุญ ทุกร้อนค้ำจุนให้ข้าว ให้ปลา ๓ ครูมัธยมสง่างาม ดุจเหมหงส์ นำความรู้ให้สิ้นถ่ายเท วิชา ทั้งบังคับทั้งกล่อม ให้เอนติดนา จนสุขดั่งธาราธารน้ำวิชา เนืองนอง ๔ ครูมหาลัยสุขุมวิชาวิจัย วิจารณ์ เป็นด๊อกเตอร์เอกด้านศาสตร์ สูงสุด สอนจนศิษย์ได้ทุนสอบ เรียนต่อ จบแล้วก่องานการหา เลี้ยงชีวา แด่ครูผู้มิขอสิ่งใดมิท้อถอนใจทำหน้าที่ให้ดู ครูพุดพัดชา ของนิ
3 เมษายน 2546 22:54 น. - comment id 121933
ค่ะ..คิดถึงคุณครูที่สอนภาษาไทย ที่เคี่ยวเข็ญให้แจม ทำการบ้านส่งตอนมัธยมปลายเหมือนกัน..ไม่งั้นนะ.. เราคงไม่สามารถเท่าวันนี้
4 เมษายน 2546 01:26 น. - comment id 122007
อิอิ. . .คิดถึงคุณครูเช่นกันค่ะ คิดถึงอาจารย์โฮมรูม. . .ห้อง 6/3 อาจารย์เล็กที่น่ารักของพวกเรา. . .ท่านเคยช่วยนกด้วยอ่ะ เป็นปลื้มมาก. . .เกรดวิชาภาษาไทยออกมาผิดพลาดถ้าไม่ได้ท่านนกคงต้องร้องไห้จนน้ำท่วมโลกแน่ =^_______^=
4 เมษายน 2546 03:41 น. - comment id 122020
คุณสีน้ำฟ้า มาส่งการบ้านเหรอ ขอพี่ยืมลอกหน่อยนะ คนดีเดี๋ยวเลี้ยงติม เอผิดหมดทุกข้อ เหมือนกันนิ
4 เมษายน 2546 03:45 น. - comment id 122021
คุณแม่มดน้อย อ.โฮมบอกว่า เธอทำตัวดีดี อ.เล็ก ห้ามซอยผมสวยมานะ แนะร้องไงน้ำท่วมโลกนิ ลงโทษนิเดียวนิ
4 เมษายน 2546 09:14 น. - comment id 122068
+++ขอเทิดพระคุณครูค่ะ+++ ...พระคุณที่สามงดงามแจ่มใส... ...แต่ว่าใครหนอใคร เปรียบเปรยครูไว้ว่าเป็น เรือจ้าง... ...ถ้าหากจะคิด ยิ่งคิด ยิ่งเห็น ว่าผิดทาง... ...มีใครไหนบ้าง เฝ้าแนะแนวทางอย่างครู...
4 เมษายน 2546 09:44 น. - comment id 122079
อ่านบทกวีแล้วคิดถึงกิจกรรมที่ลำน้ำน่านได้ไปร่วมสานฝันให้กับเด็กๆ บนดอยห่างไกล ครูบ้านนอกที่เชียงราย.....ยังรักและคิดถึงช่วงเวลานั้นอยู่เสมอ..
4 เมษายน 2546 16:41 น. - comment id 122230
คุณตู่นุดี เรือจ้างคำนามธรรมสูงกินใจน่าดู เพราะผู้เป็นครูอาสาพาไป ส่งศิษย์เขาลุล่วงตนคงอยู่ เพื่อชูประทีปเรืองหลู ครู
4 เมษายน 2546 16:43 น. - comment id 122231
คุณลำน้ำน่าน เชียงรายอากาศดีน่าประทับใจ ความดีแม้จะนานเพียงไร ประทับไว้มิรู้ลืม น่าจะย้อนอดีตกลอนกลกาลเวลานิ
6 เมษายน 2546 18:03 น. - comment id 123067
ครู..คือผู้ให้..โดยไม่หวังสิ่งตอบแทน...ขอให้ศิษย์สำเร็จ..และก้าวหน้า..มีชีวิตที่ดีในอนาคต.ต่อไป...นี่คือสิ่งที่มุ่งมั่นค่ะ..(ไม่ได้เรียนจบครู..แต่ก็ได้สอนค่ะ)...เป็นครูด้วยจิตวิญญาณ.. .
8 เมษายน 2546 00:47 น. - comment id 123622
ครูราชิกา มาสอนวิชาใจ ดลฝันไป ให้สติ มีสติ จิตรหนึ่งเดียวที่จะนำไปเกิด จิตรดวงนี้ดวงเดียวจะบั่นภพชาติไม่เกิดอีก จิตรนี้ต้องทำให้สะอาดเจริญด้วยสติ สาธุครูราชิกา