หนึ่งความฝัน หนึ่งใจรัก จากเมืองเหนือ สู่เพลงเหงื่อ เนื้องาน อันล้ำค่า ปลุกชีวิต คืนวิญญาณ แห่งล้านนา ด้วยเนื้อหา แทรกเจือ เนื้อชีวิต เสียงสะล้อซอซึง จึงซึมซ่าน ผสมผสาน โฟล์คซอง ประสาทประสิทธิ์ ให้คำเมือง คำม่วน ควรค่าคิด สะท้อนทิศ สายธาร ตำนานไทย คิดถึง "สาวมอเตอร์ไซค์" "สาวโรงบ่ม" ทั้ง"อุ๊ยคำ" เฉียบคม..."สาวเชียงใหม่" "ลุงต๋าคำ" ขี่"สามล้อ"มารอใคร "มิดะ" "เจ้าดวงดอกไม้" "น้อยไจยา" ทั้ง"แม่ค้าปลาจ่อม" ที่ลาจาก "ผักกาดจอ" คงคิดมาก คะนึงหา "ของกิ๋นบ้านเฮา" ซบเซาซา "พี่สาวครับ" พี่ชายข้า...อยู่หนใด เขาสืบทอดภาพวิถีชีวิตถิ่น แม้วันนี้ เขาสานศิลป์ ดินแดนไหน ชื่อ"จรัล" อันแปลว่า "เดินไป" ยังจรัส จรุงใจ ให้จดจาร "มโนเพ็ชร" อันหมายว่าใจเพชร ยังดีเด็ด ด้วยศรัทธา มหาศาล "รางวัลแด่คนช่างฝัน" ยังฝันนาน พร้อมขับขาน ก้องอยู่ใน...หัวใจชน
4 กันยายน 2544 05:07 น. - comment id 10608
ผมหัวเราะให้กับการพลาดโอกาสเสียดาย ึขึ้นสู่หน้าหนึ่งบทกวีบทใหม่จริงๆ เพราะผมรู้ว่า คุณจันทร์เพ็ญแต่งให้ทันใช้งานทันสถานการณ์ และแอบหวังถึงผลที่จะเกิดขึ้นในหน้าเวบนี้ แต่เสียดายนะครับที่กลอนในหัวข้อกำลังใจไปเร็วมาเร็ว จึงผลักให้หัวข้อ"แด่คนช่างฝัน จรัล
4 กันยายน 2544 05:21 น. - comment id 10610
จรัล คือ ศิลปะของศิลปิน เขาคือ นักรัอง นักคนตรี กวี และนักแสดง เขาผสานทุกอย่างไว้ในตัวเขาได้อย่างไร้ที่ติ เขาคือคนเมืองขนานแท้ และเขาภูมิใจที่เขาเป็นคนเมือง เขาคืออัจฉริยะโดยเนื้อแท้ เขาคือสมบัติอันล้ำค่าของประเทศไทย เขาคือว่าที่ศิลปินแห่งชาติ บางทีที่สรร
4 กันยายน 2544 05:36 น. - comment id 10611
คุณนายโจ้คะ... ไม่เห็นเป็นไรนี่คะ เขียนเพราะอยากเขียนด้วยใจจริงๆ แค่นี้ก็พอใจ และสุขใจแล้วค่ะ คุณตะวันคะ...เห็นด้วยจริงๆ
4 กันยายน 2544 07:38 น. - comment id 10621
อืมเสียดายๆคนเก่ง ศิลปินเมืองเหนือแต้ๆ กะเจ้า เขียนได้จับใจเปิ้ลจริงๆก้า
4 กันยายน 2544 09:46 น. - comment id 10628
คุณจันทร์เพ็ญ เขียนได้ดีมากค่ะ ร่วมอาลัยกับ คุณจรัล มโนเพ็ชร ด้วยคนนะคะ
4 กันยายน 2544 09:53 น. - comment id 10629
ขอร่วมไว้อาลัยด้วยครับ T-T
4 กันยายน 2544 10:38 น. - comment id 10633
อ่า....ถ่ายทอดออกมาได้ซาบซึ้งมากค่ะกับผลงานที่คุณ จรัล มโนเพชรได้ฝากไว้ให้คนรุ่นหลังได้จดจำและควรค่าแก่การสานต่อเจตนารมย์ในการที่จะอนุรักษ์ศิลปวัฒนธรรมของชาวล้านนาให้คงอยู่ตลอดไป..
4 กันยายน 2544 11:38 น. - comment id 10637
ลึกซึ้งกินใจ ให้อาวรณ์ ....เหนือคำบรรยายค่ะ
4 กันยายน 2544 12:18 น. - comment id 10638
เพราะและมีความหมายมากค่ะ
4 กันยายน 2544 13:55 น. - comment id 10646
ขอร่วมไว้อาลัยต่อการจากไปของศิลปินที่ทรงคุณค่าคนหนึ่งของแผ่นดินครับ
5 กันยายน 2544 06:36 น. - comment id 10671
เห็นด้วยกับคุณจันทร์เพ็ญที่บอกคุณนายโจ้ค่ะ แต่ยังไงคุณจรัลก็จากไปอย่างไม่มีวันกลับมากแล้ว แต่ผลงานทุกอย่างของท่านก็จะคอยย้ำเตือนคนที่มีหัวใจรักในศิลป์ระลึกถึงท่านตลอดไปค่ะ
5 กันยายน 2544 07:05 น. - comment id 10678
น้องเมย์คะ ตอนนี้ทำอะไรอยู่ที่ไหนคะ ว่างๆ ก็ติดต่อมาได้นะจ๊ะ คุณคะน้า...คุณจรัล เค้าจะเป็นบุคคลในประวัติศาสตร์และในใจคนไปอีกนานเชียวค่ะ ..อย่างน้อยก็สำหรับคนรุ่นเรา คุณ pongoff...คนดีๆ มีความสามารถ จากไป เราไม่ใช่แค่เสียใจ แต่เสียดาย จริงๆ