ระยิบพร่างแพรวพราว...สกาวฟ้า กวาดสายตาซ่อนเร้น...ความเป็นห่วง คะนึงนักหวั่นไหว...คล้ายโลก-ลวง ก่อนดาวล่วงลับลา...น้ำตาริน นี่ก็เนิ่นนานนัก...ที่จากมา ห่างมารดาไกลบ้าน...ไกลฐานถิ่น ป่านนี้ท่านคงห่วง...สร้อยบ่วงจินต์ หวังได้ยินเรื่องราว...ลูกบ่าวชาย คิดถึงนักแม่จ๋า...อุราผวน จิตรัญจวนถึงท่าน...ผ่านจันทร์ใส ขอมารดาสุขสันต์...อย่าหวั่นใจ ไม่นานไกลลูกรัก...จักหวนคืน พ่อที่อยู่ปลายฟ้า...อย่าถวิล ลูกจะผินคืนถิ่น...สู่ดินผืน คอยดูแลแม่รักพร้อมพรักชื่น แต่ค่ำคืน(นี้)ลูกล้า...น้ำตานอง...
นายดอกไม้ 15 มี.ค. 2546 09:23 น. - ID 30647 
937
21
0
15 มีนาคม 2546 09:48 น. - comment id 115001
หมดหรือยังคะ ที่คิดถึง ..เหลือบ้างมั๊ย
15 มีนาคม 2546 10:02 น. - comment id 115004
ยังไม่หมดอ๊ะ มีอีกเยอะเลย ความคิดถึง มีให้ทุกกก คนเลยอ๊ะ อิอิ
15 มีนาคม 2546 10:46 น. - comment id 115009
พ่อแม่เจ้าเฝ้ารอพ่อดวงจิต ทนอีกนิด อีกไม่นานพานประสบ ความคิดถึง ห่วงใย ใกล้ได้พบ ขอเจ้าสบ ความสมหวังดั่งตั้งใจ....... รีบเร่งเรียนเพียรอ่านการศึกษา รีบตั้งตาหมั่นฝึกฝนทนให้ไหว ขอให้คิดว่าพ่อแม่..ชะแง้ใจ เฝ้าคอยพ่อดวงใจ ได้หวนคืน...... อยู่ที่เจ้ารู้รักดี มีแค่ไหน จิตหวั่นไหว ไม่จดจ่อชะลอฝืน หากรักดี ไม่ช้านัก จักหวนคืน สู่ดินผืน อันอุ่นอบ ซบมารดา............
15 มีนาคม 2546 10:48 น. - comment id 115011
ขอบคุณจ้า อยากจะกลับบ้านทุกวันเลย ไม่รู้จะทำไงอ๊ะน่ะ แต่ว่า ตอนนี้อยากจะไปนอนแล้วแหละ ไปนอนก่อนดีกว่าอิอิ ขอบคุณอีกรอบจ้า
15 มีนาคม 2546 11:24 น. - comment id 115016
ถ้าท่านทราบ ท่านคงดีใจ
15 มีนาคม 2546 11:27 น. - comment id 115017
คิดถึงแม่เหมือนกัน คิดถึงบ้านป่าของเรา .. ... ....เมื่อคืนหลับฝันถึงแม่ใหมค่ะ....
15 มีนาคม 2546 11:59 น. - comment id 115032
อืมมม เปนเด้กดีจิงๆเลยน่ะค่ะ มาให้กำลังใจเด็กดีค่ะ ^_____^
15 มีนาคม 2546 12:13 น. - comment id 115041
คิดถึงแม่..เมื่อคืนก่อนก็ฝันถึง ไปหาแม่กันเถอะ... แหะ ๆ แต่ทางใคร ก็ทางใครนะ
15 มีนาคม 2546 13:29 น. - comment id 115057
คิดถึงแม่เหมือนกันง่ะ... สามเดือนแล้ว... ที่ไม่ได้เจอแม่เลย.. ฮือๆๆ
15 มีนาคม 2546 13:47 น. - comment id 115060
ทำให้คิดถึงอดีตตอนเป็นเด็ก หอ จัง อิๆๆๆ
15 มีนาคม 2546 21:04 น. - comment id 115192
..ดีจัง!! ที่ทุกคนคิดถึงแม่...ได้มีโอกาสคิดถึง..ได้มีโอกาสที่จะได้ไปพบหา....แต่พราวฝัน..ตั้งแต่เล็ก ไม่เคยได้อยู่กับพ่อ แม่เลย ต้องพลัดพรากจากครอบครัวตั้งแต่ยังเด็กนัก ระเหเร่ร่อน..อาศัยอยู่กับญาติ...พออายุ 16 แม่ก็เสีย เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ได้กลับมาหาแม่ และได้เห็นหน้าแม่เป็นครั้งสุดท้าย สุดที่จะยื้อฉุดรั้งให้ท่านอยู่กับพราวฝันได้...ต่อจากนั้นก็ระเหเร่ร่อน...จากครอบครัวอีก..ไม่เคยได้อยู่กับครอบครัวเลย..และที่สุดพราวฝันก็ต้องกลับมาบ้านอีกครั้ง ..เพื่อมากทำศพพ่ออันเป็นที่รัก....จะเหลืออะไรอีก..ชีวิต...ไม่มีโอกาสได้สนองคุณ ..ตอบแทนพระคุณของท่านทั้งสองเลย...่พราวฝันไม่มีโอกาสแล้ว....แต่เพื่อนๆ ยังมีโอกาส..และพราวฝันไม่อยากให้เพื่อนต้องเสียโอกาสอันดีนี้ไป...จงทำ จงปฏิบัติต่อพ่อ แม่ ขณะที่ท่านยังอยู่กับเรา..ให้ดีที่สุด...แล้วเพื่อนๆ จะไม่ต้องมาเสียใจเหมือนพราวฝันไงคะ.... ....คิดถึงท่านทั้งสองเหลือเกิน....พ่อจ๋า..แม่จ๋า...
15 มีนาคม 2546 21:52 น. - comment id 115198
ฮืออออ ฮืออออ ฟังแล้วน่า สงสาร อยากจะกลับบ้านอีกแหละ ทำไงดีน้า ถึงจะได้กลับน่ะ ขอบคุณที่มาร่วมคิดถึงบ้าน คิดถึงแม่ และพ่อ ด้วยกันจ้า
16 มีนาคม 2546 00:05 น. - comment id 115243
รักแม่ที่สุด.. ตอนเด็กก็ขอตังแม่ทุกวัน... ชอบครับ
16 มีนาคม 2546 07:25 น. - comment id 115254
หรือครับ เป็นเด็กผมก็ชอบขอกะตังค์แม่เหมือนกัน แต่แม่ไม่มีให้อ๊ะ จริงๆ น้า จะบอกให้ ขอบคุณที่มาเยี่ยมเยือนจ้า
16 มีนาคม 2546 10:00 น. - comment id 115273
หน้าส่วนตัว
แม่จ๋า...
ขอแม่..โอบกอด..
ขอกอดแม่..สักครั้ง..
ขอกอดแม่..เพิ่มพลัง..
ขอฝัน..มีวัน..ใกล้แม่...
แม่จ๋า...
น้ำตา..มากมาย...
ไม่รู้..มาจากไหน..
ก้อใจ..คิดถึงแม่..
ที่แน่แน่..อยากกอดแม่..ตอนนี้จัง...
....
เรน..ขออนุญาต..
..คิดถึง..แม่..มากมาย..อีกครั้ง..
..นะค่ะ...
16 มีนาคม 2546 10:03 น. - comment id 115276
แม่ค่ะ...
กอด..ที่แม่ให้..
ได้รัก..ที่แม่มี..
ขอแม่..ที่แสนดี...
ขอมี..แม่ใกล้ใกล้...
อยากได้..แม่ทั้งหมด...
อยากขอ..อ้อนแม่..แค่ในใจ..
ทดแทน..สิ่งเสียไป...
ขอกอดใกล้..ใจของแม่....
รัก..แม่..
เกินบอกกล่าว..
อยากเล่า..ให้แม่ฟัง..
อยากให้แม่..รับรู้จัง..
ขอแม่ฟัง..ลูกสักนิด...
อ้อนแม่...
วันแพ้..ที่ปวดร้าวคราวทำผิด..
ขอมือแม่แค่โอบ.ใจใกล้ชิด..
ขอลูกนิด...กอดแม่..หลับนานนาน..
แม่จ๋า...
น้ำตาหลั่ง.รินตก..รดดวงมาน..
คืน..ปวดร้าว..ก้าวล้ำคำไม่หวาน..
กาลที่ผ่าน..พานพบ..ทำนบพัง..
รักแม่..มาก..
อีกครั้ง... กับบทกวี..
ที่ซ่อนเร้น...ของเรน..
..ขอบคุณค่ะ...
16 มีนาคม 2546 10:46 น. - comment id 115286
สงสัยว่า หนูเรน คงจะคิดถึงคุณแม่น่าดูเลยอ๊ะ
16 มีนาคม 2546 11:10 น. - comment id 115293
รู้สึกว่าเราจะ มาเยี่ยมเป็นคนสุดท้ายเลยแฮะ
16 มีนาคม 2546 11:31 น. - comment id 115297
จะมาเยี่ยมเยือนคนสุดท้าย หรือไม่สุดท้าย แต่ก็ด้วยความขอบคุณจ้า อิอิ
17 มีนาคม 2546 11:43 น. - comment id 115557
ความรู้สึกนี้คล้ายกับ
เมื่อตอนที่เราเป็นเด็กหอ
ในคืนแรกนะเราร้องไห้
อยากกลับบ้านมาก
...................คิดถึง พ่อกะแม่จัง.....
...............T_T................T_T...................
17 มีนาคม 2546 11:56 น. - comment id 115562
ก็ครับ ไม่เคยรู้หรอก ชีวิดเด็กหอน่ะครับ รู้แต่ชีวิต เด็กหนอเด็กน่ะครับ อิอิ คิดถึงด้วยคนจ้า อิอิ
18 มีนาคม 2546 00:56 น. - comment id 115920
จากบ้านมาสู่เมืองเหมือนว่าฝัน จากคืนวันเด็กน้อยด้อยเดียงสา จากวันนั้นถึงวันนี้ที่จากมา จากน้ำตาที่ไหลรินคล้ายสิ้นเรือน รอหน่อยนะแม่จ๋าลูกจะกลับ คิดถึงแม่ลูกรัก..มองภาพเหมือน อยู่ทางนี้ร้าวนักกับคนเมือง จำคืนเรือนบ้านนา..หาอุ่นไอ
18 มีนาคม 2546 08:43 น. - comment id 115972
ซึ้งมากคะ ดีจังนะพวกนายมีแม่ให้คิดถึง เราเหรอ มีแม่ไว้จดจำ มีแม่อยู่ในความทรงจำ. เท่านั้นที่ทำได้.........
18 มีนาคม 2546 09:01 น. - comment id 115980
ก็ครับ ไม่ว่าจะมีแม่ให้คิดถึง หรือว่ามีคุณแม่ให้จดจำ นั่นก็คือคุณแม่น่ะครับ ผมว่า ไม่ว่าจะอยู่ในที่ไหนๆ ก็คงจะไม่แตกต่างกัน เพียงเราสามารถรับรู้ถึงสิ่งที่เราเป็น และก็ในสิ่งที่ท่านได้เลี้ยงดูเรามาน่ะครับ ด้วยความขอบคุณจ้า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
