วันวานที่..ผ่านพ้น กับคนหนึ่งคนที่..เคยใกล้ เคยคิดไปเองว่า..มีใจ วาดฝันไปไกลว่า..มีกัน คืนวันที่..ผันผ่าน ที่คิดไว้มาเนิ่นนานเป็นเพียง..ฝัน คิดว่าเราชิดใกล้..คิดว่าใจผูกพัน แต่กลับจบแค่คำสั้น ๆ ที่ผ่านมานั้น..ไม่มีอะไร ไม่ใช่ว่าถูก..ทอดทิ้ง เพราะที่ผ่านมาทุกสิ่ง..หนีความจริงไปไม่ได้ ไม่มีอะไร..ก็คือ..ไม่มีใจ จะคร่ำครวญเอากับใคร..เสียเวลา รอวันผันผ่าน..อีกครั้ง ลบภาพความหลัง..ที่ยังฝังใจใฝ่หา แล้วมันจะผ่านไป..ใบหน้าจะไร้..คราบน้ำตา รอให้คำว่า เวลา ประดุจเป็น..ยารักษาใจ.. .......................................
10 มีนาคม 2546 09:56 น. - comment id 113407
ไม่ต้องเสียใจ กับสิ่งที่แล้วมา พยายามแก้ปัญหาที่กำลังเจอในวันนี้ เพื่อที่จะทำให้..พรุ่งนี้เป็นวันที่ดีๆ เพื่อนคนนี้จะคอยเป็นกำลังใจ
10 มีนาคม 2546 13:26 น. - comment id 113467
เวลา เป็นทั้งยาและอาวุธ ไม่สิ้นสุด ก็ยังไม่ลืมหลง กี่นานแล้ว..ที่ลืมรักไม่ลง กว่าชีพจะปลิดปลง..คงเจ็บอีกนาน
10 มีนาคม 2546 13:56 น. - comment id 113476
อยากร้องไห้ ก็ร้องออกมา ให้น้ำตามันชะล้างความเศร้าใจ ไม่มีคำว่า เรา ก็คงไม่ถึงตาย เธอยังอยู่ได้ ด้วยลมหายใจของตัวเอง มาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
10 มีนาคม 2546 15:57 น. - comment id 113527
เวลาจะช่วยอะไร หากใจมันยังฝังจำ ยังเตือนยังย้ำยังจำทุกคำ ที่ร่ำลา ยังคงมองเห็นภาพเธอจากไปจนลับตา เวลาไม่เคยลบความทรงจำ
10 มีนาคม 2546 17:26 น. - comment id 113562
เฮ่อ..เศร้าจังคับ ก็ถูกแล้วแหละคับ..ปล่อยมันไปตามเวลาดีกว่า ^_^
10 มีนาคม 2546 17:27 น. - comment id 113563
กระดาษแผ่นเก่าๆ เรื่องราวเก่าๆ ข้อความที่เลือนลางแทบจะอ่านไม่ออกแต่รู้ในความหมาย เป็นเพียงประสบการณ์และความทรงจำที่ดี
10 มีนาคม 2546 18:08 น. - comment id 113596
จะเป็นไปได้ไหมนะ ที่เวลาจะทำให้ลืมทุกสิ่ง และตื่นขึ้นมาพบกับความจริง ทิ้งทุกสิ่งเอาไว้กับวันวาน...
10 มีนาคม 2546 20:33 น. - comment id 113630
เวลาเท่านั้นจะช่วยลบ คนที่เราเคยคบมานานเนิ่น ค่อยจางห่างหายจากทางเดิน และกลายเป็นส่วนเกินของหัวใจ
11 มีนาคม 2546 00:36 น. - comment id 113677
แม้วันผัน..ผ่านพ้น..นานจึงสิ้น ดวงใจผิน..ผกผัน...ขวัญดีหนอ ยังมีรัก....มีหวัง....ผูกพันรอ จากนักกลอน....ดวงใจ....ไทยโพเอม