***ศรยังคง ปักตรึงไว้ กลางใจฉัน เหมือนดั่งฝัน อกยังอุ่น กรุ่นไม่หาย ดึงสุดแรง ศรปักแน่น ไม่คลอนคลาย ผลสุดท้าย ศรรักหัก ปักคาทรวง.... ...วะวาบหวิว วิญญาไหว ให้ระทึก จิตสำนึก เตลิดไป ในแดนสรวง ในม่านแห่ง ความฝัน จริงหรือลวง กำหนดดวง ใครลิขิต ชีวิตเกณฑ์.....ฯ
5 มีนาคม 2546 10:05 น. - comment id 112270
ดึงแรง ระวังเลือดออกไม่หยุดนะคะคนดี
5 มีนาคม 2546 16:02 น. - comment id 112325
พี่โอม.. เรนคิดถึง..นะค่ะ... มัย.?.. พี่ๆเค้า..ม่ายมา.. ..เรนเหงาจัง... ..วันแรก.. ที่เรนว๊างงง..ว่าง... ... เฮ้อ..!! วันพัก... ที่น่าเบื่อ... จริงๆนะค่ะ... เส้น..ที่ขนาน.. เรน..กับพี่ๆ... พี่เค้ามาดึก.. เรนหลับ.. เรนตื่นมาเล่น...พี่ๆเค้าหลับ.. โห้ยยย..!!!... ..เรนดีใจ... ที่พบพี่โอม....
5 มีนาคม 2546 19:11 น. - comment id 112371
คือความจริง..ของชีวิต..ลิขิตให้ ย่อมเป็นไป..ด้วยบุพเพ...ที่เสกสรรค์ อันความเจ็บ..นั้นไซร้..ไม่กี่วัน กลับเปลี่ยนพลัน..เป็นความหวาน..ซ่านซึ้งใจ..ฯ คิดถึงพี่โอม...เช่นกันค่ะ..
5 มีนาคม 2546 21:27 น. - comment id 112392
ศรบางศรซ่อนอาบด้วยยาพิษ ปักฝังแน่นกลางดวงจิตยากรักษา แม้ดึงศรที่ปักร้าวอุรา ก็มิอาจช่วยชีวาให้รอดตาย ทางจะรอดมอดม้วยจากศรรัก คือต้องหักห้ามใจก่อนจะสาย จะเลือกเจ็บหรือชีวาต้องวางวาย ต้องเผือใจเลือกรับสักทางหนึ่ง
6 มีนาคม 2546 08:34 น. - comment id 112468
^J^ ..................... +++weenie...ขอบคุณครับที่เป็นห่วง ผมจะพยายามเป็นคนดีครับ +++เรนจัง...โห้ยยยย..!!! พี่โอมก็คิดถึงเรนจัง...มาก ๆ +++ราชิกา... ***อันความเจ็บ หรือความหวาน ที่ซ่านจิต ถูกลิขิต ด้วยสิ่งใด ไฉนหนอ จึงกระหน่ำ ซ้ำเติม ไม่เคยพอ แล้วจะรอ ถึงเมื่อไร ได้สมจินต์...ฯ +++ไอซ์... ***ขอขอบคุณ ไอดาโฮ่ ที่สอนสั่ง จะระวัง ศรพิษ ปลิดชีพหมาย จะหลบหลีก ปัดป้อง ก่อนวางวาย ประคองกาย เพื่อสร้างฝัน วันเป็นจริง...ฯ