เมื่อ..ตะวัน สาดส่องแสง ด้วยแรงกล้า เมื่อ..นภา เจิดจรัสจ้า สุรีย์ศรี เมื่อ..แสงทอง ส่องขอบฟ้า ทั่วธาตรี เมื่อ..ชีวี ของสองเรา ที่เฝ้ารอ สอง..ชีวิต..ร่วมลิขิต บนทางฝัน สอง..เรานั้น..สานด้วยใจ ห่วงใยหนอ สอง..รักเรา เฝ้าคลอเคล้า พะเน้าพนอ สอง..รักรอ ขอร่วมฝัน สัมพันธ์ใจ เรา..ต่างอยู่ ในแดนดิน ถิ่นไกลนัก เรา..รู้จัก เพียงข้ามวัน พลันสดใส เรา..คุ้นเคย คล้ายคงอยู่ คู่หทัย เรา..ผูกพัน กันด้วยใจ สายใยเตือน พบ..เพื่อพราก จากกันไกล ใจสุดฝืน พบ..กล้ำกลืน ด้วยอาลัย ใครจะเหมือน พบ..คราเธอ พรอดพร่ำเพ้อ ไม่แชเชือน พบ..มิเลือน ด้วยรักมั่น นิรันดร.....ฯ
3 มีนาคม 2546 18:23 น. - comment id 111897
ทำไมไม่เป็น.....วันที่พรากจากเธอก่อน และเป็นวันที่พบเจอเธอ....ที่หลังล่ะครับ... ดูเหมือนจะเศร้าน้อยกว่านะ...
3 มีนาคม 2546 18:44 น. - comment id 111901
ด้วยความอบอุ่น...ในทุกคำอักษร...เมื่อสองเราพบ
3 มีนาคม 2546 19:22 น. - comment id 111917
คุณตุ๊กตาไล่เหงา.... ความจริงก็คือ...พบก่อน..แล้วก็พราก..ไงคะ อ่านแล้วเศร้ามากมั้ยคะ... คุณติตรากร.... ขอบคุณมากค่ะที่ให้กำลังใจ..ราชิกาติดตามและชื่นชมผลงานคุณเช่นกันค่ะ....
3 มีนาคม 2546 23:25 น. - comment id 111981
เมื่อตั้งใจแน่วแน่ไม่แปรเปลี่ยน สองคนเพียรลิขิตคิดสร้างสรรค์ เราต่างช่วยประสานสายสัมพันธ์ พบรักมั่นนิรันด์กาลสำราญใจ มาเยือนน่ะครับ
4 มีนาคม 2546 11:27 น. - comment id 112046
เมื่อพบ..แล้วพราก..จากจิต ลิขิต..สองคน..ค้นหา สายใย..นำใจ..ให้มา พบพา..ไม่พราก..จากจร...ฯ ขอบคุณมากค่ะ
4 มีนาคม 2546 20:19 น. - comment id 112170
พี่ราชิกาค่ะ... เมื่อพบ..เธอ.. เหมือนฝัน.. กับคืนวัน.. มหัศจรรย์..จริงๆ... ฉันเชื่อว่า.. เธอคือ.ทุกสิ่ง.. เปนจริง..ทั้งหลับ..และตื่น.. พ่อบอกว่า.. เธอมา..หยิบยื่น.. ให้ฉัน..สดชื่น.. พ่อยื่น..เธอมา..ให้ฉัน... ..เรน..แค่หัดแต่ง..นะค่ะ.. เรน..ขออนุญาต.. ก้อ.. เราเปน..กำลังใจ..ให้กันและกัน....
4 มีนาคม 2546 22:03 น. - comment id 112203
(o^___^o)
5 มีนาคม 2546 06:13 น. - comment id 112242
ขอ..ผูกพัน กันด้วยใจ สายใยเตือน ... ( กะพี่ราชิกาจ้า )
5 มีนาคม 2546 09:31 น. - comment id 112252
^J^ ............... ***เมื่อ ได้พบ สิ่งที่รัก ประจักษ์จิต สอง ชีวิต ร่วมสร้างฝัน วันฟ้าใส เรา ต่างผูก สัมพันธ์ ด้วยดวงใจ พราก กันไกล หากยังมั่น ฝันชั่วกาล...ฯ
5 มีนาคม 2546 19:29 น. - comment id 112375
น้องเรน... เรนแต่งได้น่ารักมาก..เราจะเป็นกำลังใจให้กันตลอดไปนะจ๊ะ.. โคลอน....มาแค่รอยยิ้ม...ขอบคุณมากนะคะ.. น้องไข่เจียว... ได้เลยจ๊ะ..พี่ราชิการักน้องอยู่แล้วค่ะ....
5 มีนาคม 2546 19:44 น. - comment id 112379
คุณ กฤษณะ... เมื่อได้พบ..สิ่งที่รัก..ประจักษ์จิต พรหมลิขิต..เฝ้าดลใจ..ให้ห่วงหา จะชาติใด...สองดวงใจ...ไม่คลาดคลา บุญนำพา...ให้ได้พบ...ประสบกัน... แม้นอยู่ห่าง..แสนไกล..ใจยังหวัง เป็นพลัง..แห่งความรัก..ภักดีฝัน ด้วยสายใย..สองดวงใจ..ใกล้ชิดกัน ทุกคืนวัน...มั่นในเธอ..ละเมอครวญ...ฯ บทกลอนพี่โอมเพราะมากค่ะ...อ่านแล้วซึ้งจัง...
6 มีนาคม 2546 21:27 น. - comment id 112597
เป็นความรักหรือ....... เป็นความหวังดีหรือ.... เป็นความห่วงใยหรือ.... เป็นอยู่นานวันหรือ.... นานปีหรือ....... เมื่อสองเราพบกัน.... ขอบคุณที่เขียนกลอนธรรมะให้ครับ.... ทันได้ใช้แก้ไข.......เกิดสุขพอดีขอบคุณจริงๆ
8 มีนาคม 2546 16:58 น. - comment id 112980
คุณน้ำ... ความรัก..ความหวังดี..ความห่วงใย..เป็นสิ่งที่ดีที่เราควรจะมีให้แก่กัน...เพราะ..เราคือมนุษย์..ที่เกิดมาใช้กรรม...ร่วมโลกเดียวกัน...หากทุกคนมีความปรารถนาดี...มีความบริสุทธิ์ใจให้กันแล้ว..สังคมเราคงมีความสุขและสงบอย่างแน่นอนค่ะ.. ดีใจมากค่ะ..ที่ได้ทำประโยชน์..และทำให้ผู้อื่นมีความสุข...