วางใจไว้ที่ธุลีโลก อย่าวิโยคเศร้าซับจะรับขวัญ ในอ้อมอกของพี่มีพระจันทร์ ในอ้อมใจพี่นั้นมีดารา หนุนตักพักก่อนจะผ่อนให้ พื้นบ้านย่านไพรไศลผา กลีบน้ำค้างพร่างสรวงพวงผกา จะห่มน้องคล้องพานิทรารมย์ ดูหรือรินร่ำแล้วน้ำเนตร แก้มช้ำแล้วเชษฐ์จะไม่ฉม วงพักตร์ลักขณาพักตราตรม ใครหนอวางระทมเข้าข่มเธอ เห่เอยวันเพ็ญมาเย็นจิต ให้จริตเธอคงตรงเสมอ ขอขับไล่ภัยพันประจัญเจอ หลับสนิทปิดละเมอไม่เผลอมี เห่เอยดวงดาวดาระดาษ แจ่มแสงใจใสสะอาดสาดวิถี ขอส่องทางหมางหม่นของคนดี แน่แน่วธรณีทวีนาน เห่เอยทิฆัมพรอมรหล้า จะฝากฟ้าเติมไฟให้ไพศาล ขอเธอคงมั่นนิรันดร์กาล ไม่ท้อถอยสาธารณ์ที่ผ่านพราง วางใจไว้ที่ธุลีโลก หมอกโศกสิ้นสายอุษาสาง ตื่นเถิดน้องพี่รวีวาง ทองทางจะทาบความทุกข์ทน/.
12 กุมภาพันธ์ 2546 13:41 น. - comment id 108619
เอากลอนมาแจม....ไม่ค่อยสอดคล้องเท่าไร.....มั่วนิ่มไปก่อน...อิๆๆๆ เมื่อเพ็ญรองผ่องแสงอยู่แจ้งหล้า ข่มดาราล้าแรงยากแข่งขัน หากแขไขใช่ครองอยู่พ้องกัลป์ ย่อมมีวันผันล่วงไม่ห่วงคืน น้ำใจมืดจืดจางให้ว้างอก ย่อมผันผกยกร้อนมาย้อนขืน อาวรณ์ไหม้ใจช้ำก็กล้ำกลืน ยากหยิบยื่นชื่นฉ่ำมาย้ำทัก มองสวรรค์ชั้นฟ้าก็ว่ามืด หากใจจืดชืดชาละล้าหนัก มองไม่เห็นเค้นไม่คายเมื่อชายชัก แต้มรอยหยักสลักลงว่าคงตรม
12 กุมภาพันธ์ 2546 15:38 น. - comment id 108624
มาชื่นชมครับ
13 กุมภาพันธ์ 2546 00:01 น. - comment id 108683
อ้อมอกพระจันทร์และดารา กลอนหวานดีครับ
13 กุมภาพันธ์ 2546 19:41 น. - comment id 108798
ขอบคุณมากคุณสดายุ, คุณส่องหล้า, คุณน้ำ หลายวันมานี่ความรักขึ้นสมองครับ (คิดถึงแควนเก่าน่ะ ไม่ได้เจอกันตั้ง 20 ปีแล้วไม่รู้กลับเป็นโสดอีกหรือยัง-ฮา)