อย่าร้องไห้เลยนะจ๊ะ....ทะเล ฉันจะเห่ ลมให้ ระลอกคลื่น มารับขวัญ หยาดน้ำ ยามค่ำคืน หยุดสะอื้น น้อยใจเลยนะ ...ทะเล ยิ้มหน่อยนะจ๊ะ....พระจันทร์ ฉันจะซับ รอยฝัน วันว้าเหว่ แล้วสัญญากันนะ อย่าเกเร ใช้ร้อยเล่ห์ ยีย่ำ ให้ช้ำใจ หยุดร้องไห้เถอะนะจ๊ะ....สายลม ฉันจะห่มลมเล่น ด้วยเส้นไหม ร้อยหมอกฝ้าย ปลายสน ของคนไกล ช่วยปลอบใจ ด้วยปุยฝ้าย...กับสายลม หยุดสะอื้นเถอะนะจ๊ะ...เสียงกลอน หยุดออดอ้อน... งอนเพราะรัก ไม่สุขสม ฉันเข้าใจ รอยพร่ำ น้ำตาพรม อย่าสะอื้น ขื่นขม เลยนะกลอน ปลอบใจฉันหน่อยสิ...ปลอบใจ คนใจร้าย ไปมีใคร ฉันใจอ่อน เปรี้ยง!!! เปรี้ยง!!! เสียงฟ้าฟาด มาตัดรอน จะออดอ้อน อย่างไร ให้กลับมา แต่ฉันก็ไม่ได้ร้องไห้นะที่รัก แค่สลัก คำคน บนกระดาษสา แล้วเผลอไผล ปล่อยใจ กับน้ำตา จะมีใคร รู้ไหมว่า....ฉันน้อยใจ
3 ธันวาคม 2545 08:55 น. - comment id 99092
ไม่ใช่กลอนguru แต่ก็ชอบนะ แปลกดี เนื้อหายังไม่ถึงใจเท่าไร เพราะตรงconflictยังสั้นไป ห้วนๆไงไม่รู้
3 ธันวาคม 2545 10:07 น. - comment id 99094
ชิ้นงานเพื่อการศึกษาและฝึกฝน ค่อยเป็นค่อยไปน่ะเชษฐ ใครที่เขียนแล้วมีคนมาทักท้วง ติติง แปลว่าคนเขาเห็นว่าเราไม่ใช่ชาล้นถ้วย น่าปลื้มใจแทน
3 ธันวาคม 2545 15:55 น. - comment id 99156
^*^ ^*^ ^*^............ตามมาแอบอ่านจ๊ะ......^*^ เป็นบทกลอนที่น่ารักมากเลย กัดฟันปลอบใจได้สะเทือนใจจัง แอบร้องไห้ก่องดีกว่า..ฮือ ^*^...................^____^..................^*^
3 ธันวาคม 2545 19:54 น. - comment id 99218
อืม...แล้วคนชาติไหนใช้เหรอจ๊ะ อิอิ คือว่า ไม่เข้าใจที่อธิบายเลยจ่ะ แต่ สรุปคือปลอบใจเนอะ ~^_^~
3 ธันวาคม 2545 19:59 น. - comment id 99223
:) เจ้าน้องเอ๋ย แจ๋วแล้วล่ะ
3 ธันวาคม 2545 23:15 น. - comment id 99277
...บอกทะเลอย่าร้องไห้...บอกพระจันทร์ให้ยิ้มหน่อย...บอกสายลมหยุดร้องไห้...แล้วทำไมทำเสียเอง....ไม่เข้าใจอะๆ ไม่เข้าใจ..เอ๊ะ! ใครมาหว่า...ลาแล้วครับ...คุณเชษฐภัทร วิสัยจร... แล้วผมจะมาเยือนใหม่ สวัสดีครับ
4 ธันวาคม 2545 14:18 น. - comment id 99329
อาการของผู้ชายที่เป็นบ่อย แต่ก็ไม่ทำให้หนักหน่าเนอะ