หน้าส่วนตัว
คำ ว่ า " แ พ้ " แ น่ ห รื อ คื อ ปั ญ ห า
เป็นปุจฉาต้นแห่งทุกข์ทุกสมัย
สิ่งสำคัญหนือสิ่งอื่นคือจิตใจ
ยอมได้ไหมให้คำ "แพ้" เกิดแก่ตน
เมื่อมีฝนทนไม่นานตะวันแผด
เป็นแสงแดดแรงฤทธิ์วิจิตรผล
เมื่อมี"แพ้"แย่ย่อมอยู่ไม่คงทน
เปรียบกับคนใครจะทุกข์อยู่ถ่ายเดียว
จงฉุดตนให้พ้นจากคำ"แพ้"
อย่าคิดแต่ "แพ้" ตอกย้ำคำห่อเหี่ยว
อย่าให้ "แพ้" เป็นปัญหาขมวดเกลียว
ธ า ร ทุ ก ข์ เ ชี่ ย ว อ ย่ า ง ไ ร ต้ อ ง ว่ า ย ท ว น
เสี้ยว 13 ส.ค. 2544 06:11 น. - ID 2526 
1079
1
0
13 สิงหาคม 2544 08:19 น. - comment id 8405
เก่งจังเลยเขียนได้ดีมากจริงๆชอบมาก
13 สิงหาคม 2544 12:03 น. - comment id 8430
ลึกซึ้งจัง....เพราะมาก..ชอบจ้า
19 สิงหาคม 2544 03:42 น. - comment id 8994
ชอบอะใครเป็นคนเขียนเหรอ
19 สิงหาคม 2544 05:44 น. - comment id 9006
แต่งเองค่ะ
24 สิงหาคม 2544 11:24 น. - comment id 9506
ชอบเหมือนกันแต่งเก่งมาก แต่คำว่าแพ้บางทีก็เป็นประสบการณ์และความทรงจำความประทับใจที่ดีได้นะ.....เราก็เคยแพ้แต่เราก็ยังไมคิดที่จะลืมมัน มันซะอีกที่จะคอยเป็นกำลังใจให้เราว่าเราเคยผ่านสิ่งที่เลวร้ายมาแล้ว...
8 มีนาคม 2545 23:45 น. - comment id 39385
เมื่อเชื้อเชิญให้อ่าน ก็ต้องตามมาอ่าน หลังจากอ่าน ก็เลย ไม่แพ้ แล้ว กลอนยทนี้ ไม่แพ้ใครเลย จริง ๆ
8 มีนาคม 2545 23:47 น. - comment id 39387
ดีจัง ได้กำลังใจและข้อคิดให้คนทีท้อแท้จ้ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
