ยิ้มทั้งน้ำตา

ส่องหล้า

ยิ้มเธอเศร้าเหงาเหงาแม้เจ้ายิ้ม................วงพักตร์พริ้มดูแววตาเธอว่าเหงา
คาบน้ำตาแห้งเหือดยังเหลือเงา..................เป็นรอยเศร้าฝังแฝงแห่งรอยริน
ร่องรอยลึกน้ำตาที่ทาทาบ...........................ฝังรอยอาบบาดใจให้ถวิล
โหยหารอยร่องรักที่หยาดริน......................โหยหาถิ่นจริงใจอยากได้ชม
เจ็บลึกรักบาดล้วงหน่วงใจลึก.....................นอนสะอึกสะอื้นหนักเมื่อรักขม
ห่วงแต่ชื่นลืมช้ำลืมตรอมตรม....................ยินแต่ชมลืมแช่งแสร้งในใจ

ประหนึ่งสาวเจ้าบริสุทธิ์นัก.........................ประหนึ่งรักเธอบริสุทธิ์ใส
ประหนึ่งหวังเธอกว้างไกลกว่าไกล..............ประหนึ่งใจเธอมั่นนิรันดร

ยามเวลาหัวใจหมายมุ่งหวัง........................แรงกำลังจำรัสประภัสสร
ยามเวลาหมดเยื้อใยไม่อาวรณ์...................เป็นร้าวรอนอ้างว้างไม่จางใจ
สองแก้มน้อยร่องรอยแห่งความเหงา.........	หวังเพียงเงาสู่ทางสว่างใส
เช็ดน้ำตาจากสองตาและหัวใจ...................ก้าวต่อไปลืมเหงาลืมเศร้าตรม
เอาความเจ็บทั้งปวงที่หน่วงหนัก................มาทอทักสานใยได้เพาะบ่ม
รัก-สุข-ทุกข์-เหงา-เศร้าเจ็บระทม................เปิดตากลมใสแจ๋วให้แวววาว
ยิ้มแล้วสู้ให้โลกรู้ว่าเจ้ายิ้ม.........................พวงแก้มอิ่มสดใสใจหวังก้าว
ยิ้มเผชิญน้ำตาที่พรั่งพราว.........................ทิ้งเรื่องร้าวเศร้าร้างให้จางไป
ยิ้มละมุนอบอุ่นกรุ่นด้วยยิ้ม........................วงพักตร์พริ้มดูจากตาเธอว่าใส
บริสุทธิ์สะอาดยิ่งและจริงใจ.......................	สู้ต่อไปนะเจ้าโอ้สาวเอย