ตรงเส้นขอบฟ้า....... นภาบรรจบ ณ ผืนพิภพ.............. สบสรวงสวรรค์ ดินแดนแสนหวาน... ขับขานผูกพัน หวังขอบฟ้านั้น......... เกินฝันเกินจริง แต่เส้นขอบฟ้า......... ยิ่งมายิ่งห่าง แนวขอบฟ้ากว้าง..... พรางกายชายหญิง ขอบเอยขอบฟ้า....... ขอมาแอบอิง ลืมเลือนสรรพสิ่ง...... ทิ้งขว้างร้างลา แต่โปรดฉุกคิด ....... สักนิดได้ไหม ว่า ณ หนใด............. ล้วนเป็นขอบฟ้า เพียงอยู่ห่างไกล...... ไม่เห็นถนัดตา ลืมคนตรงหน้า......... เพราะว่าใกล้เกิน ก็ได้แต่หวัง............. ยังคนมีสุข ขออย่าสร้างทุกข์...... หลังสุขผิวเผิน ขอบฟ้าอยู่ใด........... ใคร่ครวญประเมิน คุณอาจย่างเดิน....... บนขอบฟ้าเอย
ตะเกียบ 14 ต.ค. 2545 00:07 น. - ID 24414 
762
3
0
14 ตุลาคม 2545 07:13 น. - comment id 87394
ice poem
14 ตุลาคม 2545 09:43 น. - comment id 87430
อืม....
14 ตุลาคม 2545 16:00 น. - comment id 87545
เพราะดีครับ *..จากใจไคริ..*
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
