พระ......อาทิตย์ลอยมานภาผ่อง จันทร์...หน้าน้องลอยมาเมฆาหม่น สี..........อาทิตย์เริ่มมืดและจางลง แดง.....สุริยนต้องดับดวงชีวา พระ.....อาทิตย์ดับแล้วชีวาเอย จันทร์..ก็เผยแผดแสงส่องแรงกล้า สี.........เหลืองนวลดูแล้วสบายตา เลือด...ของข้าสูบฉีดทั่วร่างกาย พระ.....จันทร์ขึ้นมาแล้วดาวเต็มฟ้า จันทร์..ส่องหน้าท้องนภาไม่มัวหม่น ครึ่ง.....ชีวิตที่เหมือนดับและจางลง เสี้ยว...ความหวังเริ่มมีแม้เลือนลาง
26 กันยายน 2545 20:48 น. - comment id 81190
คอมเม้นต์ คนแรกเลยนะขอบอก ก็เพราะดีนะ เก่งดี เราเองคงแต่งไม่ได้ขนาดนี้
26 กันยายน 2545 20:51 น. - comment id 81192
^_^ขอบคุณครับคุณนนารี^_^
26 กันยายน 2545 21:28 น. - comment id 81202
มารับความรู้สึกที่สัมผัสใจค่ะ :)
26 กันยายน 2545 21:52 น. - comment id 81224
เยี่ยมเลยค๊า ใช้คำไพเราะมากๆๆเลยน๊า งับ..!! ++ เพราะดีค๊า...^__________________________^ เก่งๆ
26 กันยายน 2545 21:53 น. - comment id 81225
(o*^___^*o)
26 กันยายน 2545 22:42 น. - comment id 81259
^_^ขอบคุณพี่ๆทุกคนที่เป็นกำลังใจให้ครับ^_^
27 กันยายน 2545 06:14 น. - comment id 81326
เก่งจังเลยจ้า.......
27 กันยายน 2545 18:56 น. - comment id 81504
ถ้าเป็นเราก้อแต่งไม่ได้ขนาดนี้หรอกอ่ะค่ะ ขอบอก เพราะมาก ๆ เลยนะ ชื่นชม ชื่นชม
5 ตุลาคม 2545 17:53 น. - comment id 83962
อ่านแล้วซึ้งจังนึกว่าจะหน้ากลัวซะอีก