หากชีวิตผิดพลั้งยังไม่สาย หากทรามวัยอภัยพี่สักหน จะกลับหางกลับหัวกลับตัวตน มาเป็นคนที่ดีศรีสังคม ความพลั้งพลาดทั้งหลายแม้ใครซ้ำ จะกระหน่ำสักเท่าไรฉันไม่ว่า ขอแต่เพียงตัวเราจงเมตตา ให้อภัยที่แล้วมาอย่าเศร้าใจ เพียงเท่านี้จิตที่เคยเศร้าหมอง ย่อมมีแสงเรืองรองขึ้นมาใหม่ แล้วสักวันความฝันที่เคยร้าย ก็จักหายจากร้ายกลายเป็นดี
24 กันยายน 2545 15:05 น. - comment id 80069
จริงค่ะ กำลังใจที่ให้ตัวเองสำคัญที่สุด แต่อย่ามองข้ามกำลังใจที่คนอื่นหยิบยื่นให้ บางครั้งสำคัญและต้องการ มากกว่าที่จะคิดถึง
24 กันยายน 2545 17:35 น. - comment id 80173
เป็นกำลังใจที่ดีมากเลยครับ
24 กันยายน 2545 19:01 น. - comment id 80227
สำคัญที่ใจเลยนะ อย่ายอมแพ้อุปสรรคล่ะ
25 กันยายน 2545 11:52 น. - comment id 80462
ให้กำลังตัวเองมากๆ เมื่อมากเกินไปเราแบ่งคนรอบกาย อิ อิ