พระอาทิตย์ยังมีวันตกดินสิ้นแรง แต่ยังคงเจิดจ้าฉายแสงแก่เช้าวันใหม่ เรื่องมรสุมร้ายๆในชีวิตนี้จะร้องไห้ทำไม ยิ้มรับเข้าไว้แล้วฝ่าไปจนสุดสายทาง อนาคตที่อาจจะดีหรือเลวร้ายรอเราอยู่ ใยจู่ๆจะท้อแท้ยอมแพ้จนต้องอ้างว้าง สิ่งดีๆในชีวิตที่ชูชื่นอยู่ข้างทาง ทำไมไม่เก็บมาซะบ้างเป็นพลังใจ อาจจะมีบางทีที่แสนจะเหนื่อยล้า ในบางครานํ้าตาอาจช่วยเหลืออะไรได้ แต่ถ้าเราไม่สู้ก็จะไม่เหลือสิ่งใด ฉะนั้นเช็ดนํ้าตาแล้วสู้ฟันฝ่าไปไม่นานคงมีหนทาง