กลางฝุ่นขุ่นควันคลุ้ง..................................ชีวิตมุ่งหมายรับจ้าง เช้าเย็นตระเวนทาง..................................สอดส่ายหาพาคนจร ดึกดื่นตื่นชีวิต...........................................ขานลิขิตมิพักผ่อน ดั้นฟ้านภาจร............................................สู่ใจฝันผ่านเส้นทาง ชีวิตแสนสาหัส..........................................อัตคัดและอ้างว้าง คนจนดูเลือนราง.......................................ลุกแล้วล้มจมแผ่นดิน สองมือที่แข็งขัน.........................................หยาบ-ขยันขยับดิ้น ต่อสู้เพื่อชีวิน.............................................และชีวิตที่รอคอย น้ำเงินและน้ำเหงื่อ....................................พอจุนเจือชีวิตน้อย เพื่อก้าวข้ามผ่านรอย.................................ผู้ลำบากทนตรากตรำ น้ำใจชโลมหล้า..........................................ใสโสภาสว่างล้ำ มีใจไม่บอดดำ...........................................ไม่ทอดทิ้งนิ่งดูดาย เห็นทุกข์ของคนอื่น....................................ไม่ขัดขืนรีบขวนขวาย ช่วยผ่อนอันตราย......................................ละอัตตาไม่ยึดตน ทางป่วนชนวนดับ......................................ชีพลาลับกลางถนน ชี้มืดกลางมืดมน.........................................ชี้สว่างบนทางตัน มนุษย์ผู้ประมาท........................................เข้าพิฆาตรุกโรมรัน บอดบ้าฝ่าประจัญ........................................ฉุดกระชากจากสกล กระเด็นไม่เห็นฝั่ง......................................เลือดไหลหลั่งกลางถนน ฟ้ามืดยิ่งมืดมน...........................................ดาววาดค้างกลางดวงตา
18 กันยายน 2545 20:35 น. - comment id 77647
^*^ ^*^ ^*^ ....ขอร่วมไว้อาลัย... .. ไว้ ณ ที่นี้ด้วยจ้า..^*^ ............................
19 กันยายน 2545 07:23 น. - comment id 77722
มาร่วมไว้อาลัยด้วยคนค่ะ...เสียดายคนดีๆที่จากไปอีกคนแล้ว ส่องหล้า เขียนออกมาได้ กระทบใจมากเลยค่ะ
19 กันยายน 2545 15:32 น. - comment id 77954
ไว้อาลัยด้วยครับ ....คนปิดทองหลังพระ.... สำหรับกลอนบทนี้ให้อารมณ์สะเทือนใจจริงๆครับ ผมติดตามบทกลอนของคุณส่องหล้าหลายครั้งแล้วครับ เป็นแนวสอนชีวิต ผมชอบครับ