ยินดีเสมอ ยอมเธอเจ้าสายลม วนเวียนไหวไหวความขื่นขม ลมหวนระทดระทวยใจ นั่งลงพร้อมหม่นเศร้า นั่งเฝ้าความเหงาไม่ให้จากไป ก้มลงอมโศกคล้ายแบกโลกยิ่งใหญ่ น้ำ ใส ใส ไหลจากตา หรือ ฟ้าหลั่งริน อยู่กับสายลมยังไสวสายเดิม คอยเพิ่มเติมให้ความเศร้าเคล้ากันเป็นหิน คอยทิ่ม คอยแทง ให้ใจชาชิน เหมือนเศษหินกินเลือดความเหงา ....เศร้า ลุกสิ ! ลุกยืน ! กับแข้งขาเก่ายังอยากก้าว เจ็บร้าวหนาวคราวนั่นมันหยอกเย้า เล่นกับมัน ! อย่างมันเป็นเพื่อนเรา เก็บมันเป็นเพื่อนเก่าเอาเตือนทุกคราล้าจิตใจ
15 กันยายน 2545 18:21 น. - comment id 76619
มาตามที่ถูกกล่าวอ้างคับ สายลมมีเป็นตัวด้วยอะ แล้วเราเปงตัวไหนกันเนี่ย กลอนเพราะมากเลยคับ
15 กันยายน 2545 19:40 น. - comment id 76659
^*^ ^*^ ^*^ ....ตามมาอ่านจ้า... ..บาดจริงจริงด้วยน๊า..^*^ ................................
15 กันยายน 2545 22:52 น. - comment id 76737
อืม.. ลุกสิ ! ลุกยืน ! กับแข้งขาเก่ายังอยากก้าว เจ็บร้าวหนาวคราวนั่นมันหยอกเย้า เล่นกับมัน ! อย่างมันเป็นเพื่อนเรา เก็บมันเป็นเพื่อนเก่าเอาเตือนทุกคราล้าจิตใจ ----จะลองพยายามครับ
16 กันยายน 2545 00:13 น. - comment id 76753
แอบมาอ่านอีกแระ อิอิ
16 กันยายน 2545 00:33 น. - comment id 76761
ดุเดือดดีจัง นึกว่าน้องลมเราเสร็จเสียแล้ว
16 กันยายน 2545 06:19 น. - comment id 76804
เอ้าๆ มาเอาใจช่วย อ่านแล้วฮึกเหิมๆๆ ชอบประโยคนี้จังอ่ะ เหมือนเศษหินกินเลือดความเหงา
16 กันยายน 2545 08:03 น. - comment id 76830
มาให้กำลังใจ
17 กันยายน 2545 11:23 น. - comment id 77224
น่ากลัวจังอารมณ์นี้
18 กันยายน 2545 12:00 น. - comment id 77459
มะมีอะไรจาเขียนแย้ว อ่านเฉยๆแล้วแอบไปดีก่า อิอิอิ
24 กันยายน 2545 15:31 น. - comment id 80091
อ่ะจึ๋ย ! เลือดไหลเรยอ่ะ คมจริง ๆ ๆ กลอนเพราะดีเจ้าค่ะ