ยามเธอนั้นท้อแท้หมดความหวัง สิ้นกำลังกังวลจนหนทาง ไม่มีแรงที่จะข้ามสิ่งกีดขวาง ดั่งเส้นทางรางรถไฟที่ทอดยาว ฉันคนนี้ที่จะคอยประคองรับ ร่วมทุกข์กับเธอจนหาชีพไม่ จะดูแลเอาใจใส่คอยห่วงใย พร้อมก้าวไปไม่มีวันหยุดยั้งเอย
23 สิงหาคม 2545 20:37 น. - comment id 69545
คะ!มาชมแล้วน๊า...เพราะมากๆคะ เป็นเพื่อนที่ดีมากเลยค๊า.....๑^o^๑
25 สิงหาคม 2545 16:09 น. - comment id 70139
^*^ ^*^ ^*^..เก่งจังจ้ามารอน..^*^ _____________
30 สิงหาคม 2545 17:14 น. - comment id 71613
เป็นกลอนที่ดีมากเลยนะจ้า มาให้กำลังใจจ้า
30 สิงหาคม 2545 17:14 น. - comment id 71614
เป็นกลอนที่ดีมากเลยนะจ้า มาให้กำลังใจจ้า