เศร้าหนอเศร้าใจเจ้า เหงาหนอเหงาหวั่นไหว เพรียกหนอเพรียกจากใจ ขับขานไว้คล้ายเพลงลำนำ ฝนหนอฝนโรยรา ฟ้าหนอฟ้าหม่นคล้ำ เมฆหนอเมฆสีดำ กลั่นกรองคำร้อยลำเป็นกวี คนหนอคนเปียกฝน ทนสิทนวันนี้ หวังสิหวังสิ่งดี มีต้องมีสักทีที่เจอ
22 สิงหาคม 2545 01:33 น. - comment id 68998
ยังมีพี่เคียงข้าง ไม่ห่างร้างให้ใจเพลอ กำลังใจมอบให้เธอ อยากให้เจอสิ่งดี ดี เหงาเศร้าใจไหวหวั่น ในบางวันของน้องพี่ กลั่นกรองคำกวี ใส่ดนตรีเป็นลำนำ
22 สิงหาคม 2545 04:08 น. - comment id 69009
ตัวเราเองนี่แหละหนอคอยสร้างกำแพงแห่งความเศร้าเหงาขึ้นในใจ
22 สิงหาคม 2545 22:06 น. - comment id 69267
เหงาหัวใจ เพราะใจที่ไร้เพื่อน เหงาหัวใจ เพราะเพื่อนไม่มาหา เหงาหัวใจ เพราะใจที่เหว่ว้า เหงาหัวใจ เพราะว่ายังคิดถึงเธอ จริงๆนะ
29 สิงหาคม 2545 01:48 น. - comment id 71169
เพราะมากเลยนะ แต่สั้นไปไหมครับ เหมือน ดูเหมือนกำลังจะเคลิ้มๆ แล้วถูกตัดตอนให้หยุดอ่าน รู้สึกเหมือนกันไหมครับ อรุณสวัสดิ์ครับ(คิดถึงนะ)
2 กันยายน 2545 10:46 น. - comment id 72343
คำว่าไพเราะอย่างเดียวคงจะไม่ได้แล้ว ต้องมีมากว่าความว่า เพาะ ขอบคุณสำหรับกลอนดีแบบนี้ที่มีมาให้เราอ่าน