หัวใจเธอกว้างใหญ่แค่ไหนหนอ รักของฉันจึงเติมไม่พอ..ไม่จบสิ้น หรือเธอตีค่าความรักเป็นเพียงแค่เศษดิน หัวใจเธอก็เหมือน..ก้อนหิน ที่ยากจะเข้าถึง กี่หยดน้ำตาที่รินไหล จะยอมปล่อยให้เป็นไปอยู่อย่างนั้น จะต่อสู้กับคืนวันที่โหดร้ายและเงียบงัน แม้จะไม่เหลือเธอให้ฝากฝัน..รักของฉันจะเดินทางต่อไป บนกรวดหิน ขวากหนาม ทางวิบาก ฉันรู้ว่ามันยากแต่ก็ยังเสี่ยงเข้ามาให้ได้ หากความรักต้องปะปนบนความเสียใจ จะยอมให้ทุกหยดน้ำตาร้าวไหว หากคนที่ทำร้าย..เป็นเธอ
20 สิงหาคม 2545 19:27 น. - comment id 68669
บนกรวดหิน ขวากหนาม ทางวิบาก ฉันรู้ว่ามันยากแต่ก็ยังเสี่ยงเข้ามาให้ได้ หากความรักต้องปะปนบนความเสียใจ จะยอมให้ทุกหยดน้ำตาร้าวไหว หากคนที่ทำร้าย..เป็นเธอ ชอบบทนี้มากเลยค่ะ แต่งเก่งจัง
21 สิงหาคม 2545 01:27 น. - comment id 68785
มาให้กำลังใจน้อง อย่าร้องไห้... ให้น้ำตารินไหล ทุกหยาดพี่รู้ว่ากลั่นมาจากใจ หยุดน้ำตาที่ร้าวไหวนะคนดี....