คืนหนึ่ง...เมื่อใกล้จะหลับ
เจรนัย
นี่ดึกแล้วนอนหลับพักเสียก่อน
นอนนึกย้อมเวลาหาสิ่งเก่า
ความทรงจำย้ำอดีตคือตัวเรา
มีทั้งเศร้าทั้งสุขทุกวานวัน
นึกย้อนไปใยเราเขลานักหนา
เสียเวลาเงินทองลองตามฝัน
มุ่งทำตามอุดมการณ์ชั่วนิรันดร์
ไม่แปรผันเหหันกันเสียที
แต่มันเป็นหนทางหอมหวานนะ
ถึงใครจะกล่าวโทษอย่างคนผี
แม้ต้องทนโดนด่าว่าไม่ดี
แต่คนที่เขาเข้าใจให้ใจมา
เราจึงสู้เพื่อเขาดูซักตั้ง
ประกาศเสียงที่ฟังให้ดังกว่า
เอกสิทธิ์ของเขาให้เรามา
สู้เพื่อชาติที่พาพวกเขาไป
ดึกแล้วนี่หลับเลยจะดีกว่า
ถึงเวลาผ่านไปไม่เท่าไร
แต่แล้วกันความทรงจำดันพาไป
ดูยาวไกลเหมือนสัมผัสมันอีกครา