ก่อนนั้น ฉันเป็นคนเหงา วันแล้ววันเล่าไม่เคยเลือนหาย น้อยนักจะได้รับความอบอุ่นจากใคร แต่ฉันก็ให้กำลังใจตัวเองเสมอมา วันนั้นถึงแม้ฉันเป็นคนเหงา เป็นคนเศร้า ไม่มีใครห่วงหา อ้างว้างเดียวดายทุกเวลา แต่ฉันก็ยังไขว่าคว้าทำความดี วันนี้.....ฉันท้อ ไม่อยากรอไม่หวังถึงพรุ่งนี้ ด้วยรู้แล้วว่าอนาคตฝันนั้นไม่มี ไม่ว่าจะเป็นวันนี้หรือวันไหน บางทีฉันก็อยากหลับไม่ต้องตื่น ลืมคืนลืมวันไม่หวั่นไหว ลืมเศร้า ลืมสุข ลืมทุกข์ใจ ลืมแม้วันที่ฉันต้องร้องไห้.....เพียงลำพัง
29 กรกฎาคม 2545 12:32 น. - comment id 63627
ทำไมจะเศร้าใจอะไรปานนั้นจ๊ะแหมถ้านอนไม่ตื่นเลยก็เสียดายนะที่จะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะมีอะไรบ้างแต่คนเราก็ต้องมีอารมณ์นี้กันบ้างหละนะ
30 กรกฎาคม 2545 07:41 น. - comment id 63781
อย่าเพิ่งท้อเลยค่ะ...ดูพระอาทิตย์กับพระจันทร์สิคะ...ทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปไม่มีที่สิ้นสุดหากหยุดเราคงไม่รู้ว่าที่ทำน่ะดีแล้ว