อาบอิงละมุนจันทร์ อาบอิ่งละมุนจันทร์ ไล้หมอกฝันวันฟ้าใส ดื่มรักหวานละไม แล้วลูบไล้ละอองดาว กอบพิกุลที่จุมพิตบนผืนหล้า ร้อยเป็นสร้อยมาลาครองใจสาว ระรื่นกลิ่นหอมบางในคืนยาว มาสมานรอยรักร้าวในใจเธอ ให้เธออิ่มกับคืนฝัน เฝ้าปลอบขวัญยามใจเผลอ ลืมรักร้าวที่พบเจอ คำปรนเปรอ - คำลวงใจ หยิบซากเศษใบไม้ที่เกลื่อนกลาด บรรจงวาดถ้อยคำใต้แสงไข แล้วกอบไอหมอกขาวละมุนละไม ห่อคำรักประดับไว้กลางใจเธอ