หรือเราต้องสูญเสีย เพียงเพื่อเรียนรู้ เพราะตอนเรามีอยู่ เรากลับเมินเฉย พอเสียมันไป ใจไม่เหมือนเคย เนื่องเพราะละเลย ใจเอยนะใจ จึงอยากขอเตือน เพื่อน ณ ที่นี้ ว่าดวงฤดี อ่อนแอแค่ไหน ใครมีรักงาม หมั่นถามห่วงใย แม้นเนิ่นนานไป สัมพันธ์ยังคง บทกลอนชิ้นนี้ อ่านดีดี ขาดสัมผัส เพราะสติไม่แจ่มชัด ติดขัดลืมหลง เพราะละเลยเช่นนี้ ชีวีแทบปลง เพียงความซื่อตรง มิอาจคง...... สภาพเอย
18 กรกฎาคม 2545 18:09 น. - comment id 61554
...เรน...มา...ให้....กำลังจัย... ....ม่าย...อยากเชื่อ.... พี่ตื่น....จา...เศร้า.... เรนว่า.....คง...เปน....บทกลอน..พาปาย.. อารมณ์ไหน.... เรนว่า.....ก้อ..เก่ง.. เหมือนเดิม...... .....จิง...นะค่ะ....
21 กรกฎาคม 2545 05:24 น. - comment id 61949
ขอบคุณในน้ำใจคุณเรนมากๆครับ (^-^)
24 กรกฎาคม 2545 23:20 น. - comment id 62679
พี่ตื่น จ๋า เห็นคนดีเศร้า เมาเหล้าเมารัก อยากรู้ยิ่งนัก จักตอบได้ไหม เห็นเธออ่อนแอ ไม่รู้เป็นไง ได้แต่ห่วงใย ให้เธอเหมือนเดิม ---------------------------------------------------------------- อยากให้หัวใจในอกข้างซ้าย แข็งแรงแจ่มใสไม่มีทุกข์เพิ่ม ฉันขอเป็นคนหนึ่งซึ่งมาเพิ่มเติม ให้เธอหึกเหิมเพิ่มกำลังใจ ........................................................