อยากขอสิ่งศักดิ์สิทธิ์..... เพื่อจิตนี้ ได้แปรเปลี่ยน ดวงฤดี ที่ขื่นขม แปรความเจ็บ เก็บความร้าว ใจระทม เปลี่ยนเป็นปม กลมกลืน คืนกำลัง อยากจะขอ กลั่นน้ำตา มาเก็บไว้ หล่อเลี้ยงใจ ให้ชุ่มชื้น คืนมนต์ขลัง แปรความเหงา เงามืดมิด คิดประดัง เป็นพลัง ผลักดันเรา เฝ้ารอคอย แต่จะขอ รอคอย สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เพื่อให้จิต คิดเสียใหม่ ไม่ท้อถอย เพื่อลบเลือน กลบสีเปื้อน ไร้ร่องรอย คงต้องคอย ใจของเรา.......ได้เข้าใจ
ตื่น 6 ก.ค. 2545 19:17 น. - ID 18008 
1079
6
0
6 กรกฎาคม 2545 23:07 น. - comment id 59274
กลั่นน้ำตามาแช่เย็นเป็นน้ำแข็ง ใส่น้ำแดงแจงจ่ายแจกจะแปลกไหม เพิ่มความหวานให้น้ำตาทาหัวใจ เริ่มต้นใหม่ไร้เงามืดมิจืดจาง... ---------------------------------................... เกี่ยวกันหรือเปล่าค่ะเนี่ย
7 กรกฎาคม 2545 02:16 น. - comment id 59310
มาให้กำลังใจจ้า
7 กรกฎาคม 2545 06:27 น. - comment id 59318
ไม่ต้องขอรอคอยสิ่งศักดิ์สิทธิ์ ตื่นลิขิตชีวิตได้ยังไม่สาย ตื่นขึ้นมามองโลกสวยใช่มองร้าย มองโลกให้เป็นจะเห็นงาม.. อย่าท้อแท้ยอมแพ้พ่าย เกิดเป็นชายชาตรีอย่าให้ใครหยาม เรียนรู้รักเรียนรู้โลกทุกโมงยามเฝ้าติดตามความรักทายทักใจใช่..หลงลมตรมจนตาย! ด้วยรักและเป็นกำลังใจให้เสมอมา
7 กรกฎาคม 2545 12:43 น. - comment id 59352
หน้าส่วนตัว
พี่ตื่นค่ะ....กลอนบทนี้.....
เหมาะ...ที่จาเปน.....ของเรน...
มากกว่า.....
คน...ที่สนุก....อารมณ์ขัน...มากมาย..
อย่าง....พี่ตื่น......
ขอ....ให้.....เรน....เถอะ....
จิงๆ....นะ......
7 กรกฎาคม 2545 16:36 น. - comment id 59384
สวัสดีค่ะ พี่ ตื่น จ๋า วันนี้แต่งกลอนแนวปรัชญา ดี นะคะ อบอุ่น น่ารัก และ โรแมนติกดี ค่ะ วันนี้ น้องอัง แวะมา ชมกลอนพี่ นะคะ แล้ว ไง เดี๋ยว อัง จะ แต่งกลอน ต่อ ไปให้พี่ นะคะ ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ พี่ชาย คนน่ารัก
7 กรกฎาคม 2545 21:16 น. - comment id 59416
สวัสดีและขอบคุณ คุณหลิน,คุณธนรัฐ,คุณพี่ทะเลขวัญ,คุณเรนและคุณ บุษราคัม ทุกๆท่านนะครับ ขอต่อกลอนคุณหลินนิดนึงครับ จะเริ่มต้น ด้นอย่างไร ถ้าใจผิด ดั่งลิขิต คิดไม่ออก เหมือนหมอกขวาง ดั่งสับสน ดั่งสูญเสีย ไร้เส้นทาง คงได้แต่ รอหมอกจาง.... ไปจากใจ ว้าาา.... กะจะแต่งห้มันตลกๆอ่ะ ไมมันออกแบบนี้ก็ม่ายรู้ สงสัยอ่านความเห็นของคุณเรนเลยตลกไม่ออกอ่ะครับ... T-T กลอนพี่ทะเลขวัญเจ๋งไปเลยครับ ผมจาปฏิบัติตามอย่างเคร่งครัดครับ... แหะ แหะ คุณอังโกะมิต้องแต่งกลอนให้ผมก็ได้ครับ ผมเกรงใจอ่ะครับ เอาเป็นกลอนปรัชญาแนวที่คุณอังโกะถนัดและแต่งแล้วมีความสุขเถอะครับ นะๆๆๆ
9 กรกฎาคม 2545 00:14 น. - comment id 59702
อดีต คือ บทเรียนที่มีค่า กลั่นน้ำตา.......เป็น บทเรียนที่ยิ่งใหญ่ เก็บความทุกข์ ระทม เป็นเครื่องสอนใจ หล่อหลอมเป็น.........กำลังใจ ยามอ่อนแอ -------------------------------------------------------------- หาข้อดี..........จากความทุกข์ ที่ได้รับ สะท้อนกลับ......เป็นกำลัง คอยปกแผ่ แม้วันนั้น...........ไม่มีใครเค้าแคร์ อย่าท้อแท้.................จงสร้างใจ ให้แข็งแรง ---------------------------------------------------------------- ยามเธอเจ็บ.............จะมีคนหนึ่งคนนี้ เป็นคนดี........เป็นเพื่อนเธอ.....ไม่หน่ายแหนง เป็นไม้ใหญ่...พักพิงใจให้เพื่อน...ยามอ่อนแรง จะเป็นแสงสว่าง........กลางใจเธอ ------------------------------------------------------------------ กลอนนี้ น้องอัง แต่งต่อ กลอน ของพี่ตื่น ค่ะ
9 กรกฎาคม 2545 01:07 น. - comment id 59723
ขอบคุณครับคุณอังโกะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
