ไว้อาลัยให้กับความโง่งม ปล่อยความขื่นขมให้เลือนหาย สละความทรงจำมากมาย ที่มีแต่ทำร้ายรังแก เพราะไม่มีประโยชน์อะไร ที่จะอยู่ไปอย่างผู้แพ้ หรือจมอยู่กับความอ่อนแอ เพื่อให้ความท้อแท้เจือจาง ดูแลหัวใจเอาไว้ดีกว่า ถนอมรักษาวันที่อ้างว้าง เติมเต็มหัวใจที่เปราะบาง ปล่อยวางหัวใจที่อ่อนแอ
11 มิถุนายน 2545 10:56 น. - comment id 55151
ชอบนะ ชอบกลอนแบบนี้มาก เพราะไม่ชอบคนที่ท้อแท้ เศร้า แล้วจมอยู่กับมันโดยที่ปล่อยตัวเองหัวกระเซิง เหมือนคนบ้า ให้กำลังใจตัวเองหน่อยครับ คนแย่กว่าเรามีเป็นล้านเค้ายังอยู่หายใจบนโลกได้เลย
11 มิถุนายน 2545 11:12 น. - comment id 55156
กลอนให้กำลังใจดีมากเลย ไม่ท้อแท้ แต่ เศร้า ได้ป่ะเนี่ย
11 มิถุนายน 2545 12:14 น. - comment id 55171
ให้กำลังใจดีครับ ไว้อาลัยให้ความเศร้า
11 มิถุนายน 2545 12:29 น. - comment id 55177
ทำได้แค่เพียงยืนไว้อาลัยให้กับเธอตรงนี้ บอกให้เธอไปดีกับคนๆ นั้น ยินดีด้วยที่เธอมีคนใหม่มาผูกพัน ส่วนฉันจะอยู่ตรงนั้นเพื่อรอเติมกำลังใจให้กับเธอ
11 มิถุนายน 2545 13:40 น. - comment id 55192
เพราะไม่มีประโยชน์อะไร ที่จะอยู่ไปอย่างผู้แพ้ หรือจมอยู่กับความอ่อนแอ เพื่อให้ความท้อแท้เจือจาง ประชดความผิดหวัง ปลดวางเอาหัวใจมาล้าง ไม่เหลือไว้สำหรับใจเปราะบาง ลบความอ้างว้างทรมาน ต้องแข้มแข็งให้ได้เนาะ
11 มิถุนายน 2545 15:15 น. - comment id 55222
ชอบจัง นั้นสินะ คงโง่น่าดูที่จะปล่อยตัวเองอยู่ในความทุกข์คนเดียว เพราะเค้าคงไม่มาทุกข์ไปกันเราด้วยหรอก
11 มิถุนายน 2545 18:38 น. - comment id 55274
เตือนใจได้ดีจริง ๆ เลยล่ะโคลอน
11 มิถุนายน 2545 23:12 น. - comment id 55339
ขอไว้อาลัยด้วยคนจ๊ะ