หากไม่เกิดกับตัวกลัวบ้างไหม เธอจะรู้จะเข้าใจไหมสิ่งนี้ ความเจ็บปวดรวดร้าวในบางที เธอรู้ไหมว่ามันมีค่าเพียงใด ฝนที่ตกทางโน้นฟ้ามืดหม่น คงเหน็บหนาวเสียจนเกินทนไหว หนาวถึงคนทางนี้ที่มีใจ สัมผัสได้ถึงข้างในใจของเธอ หากวันนี้เจ็บบ้างเป็นบางคราว หากรู้สึกปวดร้าวอยู่เสมอ ประสบการณ์จะสอนใจเมื่อได้เจอ มีเจ็บบ้างให้เธอไว้สอนกัน มีน้ำตาเป็นน้ำทิพย์ชโลมโลก มีความเศร้าความโศกสร้างสีสัน มีความทุกข์ไว้สร้างสุขทุกคืนวัน เรียนรู้ทั้งเธอ...ฉัน ในโลกเรา หากไม่รู้สึกเจ็บปวดในวันนี้ หากไม่เสียน้ำตาที่เคยเงียบเหงา หากไม่เจ็บกันบ้าง...ระหว่างเรา หากไม่เศร้า...คงไม่สุขอย่างที่เป็น ว่ามั้ยครับ คนเราพอเศร้าสุดๆ ก็จะสุขสุดๆเช่นกัน เหมือนเวลาดูหนังเศร้า พอตอนจบแฮปปี้ ก็น้ำตาไหลอีกรอบ เฮ้อ....
7 มิถุนายน 2545 13:31 น. - comment id 54464
นั่นนะสิ เราก็ว่างั้น บางทีความทุกข์ความสุขแทบจะแยกไม่ออกจากกันสะด้วยซ้ำไป
7 มิถุนายน 2545 13:42 น. - comment id 54470
อ้าว ทำไมแยกไม่ออกล่ะ ถูกกับผิดแยกออกมั้ยครับ
7 มิถุนายน 2545 22:51 น. - comment id 54579
นั่นนะซิ...มั่ง
7 มิถุนายน 2545 23:56 น. - comment id 54590
...ก็บางทีทั้งสุขทั้งทุกข์รวมกัน จนสับสนน่ะ