รอดาวสกาวฟ้า ฉันแหงนหน้ามองหลายหน รอนานเหลือจะทน ปากพร่ำบ่นปวดคอจัง เมื่อไหร่ดาวจะมา ถึงเวลาไม่สมหวัง เมฆน้อยลอยมาบัง คงต้องนั่งรออีกนาน ฉันรอไม่ไหวแล้ว เสียงเจื้อยแจ้วไก่ขับขาน ขณะรัตติกาล จะล่วงผ่านแสนเสียดาย รออยู่ตลอดคืน อุตส่าห์ฝืนหน้ามองหงาย ไม่เห็นดาวมากมาย โถสุดท้ายฉันง่วงนอน ดาวไม่มาตามนัด ฉันอึดอัดคิดถึงหมอน สุดแสนจะง่วงนอน ขอลาก่อนดาวไม่มา ฯ
15 กรกฎาคม 2544 07:15 น. - comment id 5324
อิอิ นั่งมองดาวจนเมื่อคอเลยหรอภีม กลอนเพระาดี..นะ
15 กรกฎาคม 2544 09:10 น. - comment id 5333
อิอิ น่ารักดี....วันหลังนอนดูจิ จาด้ายม่ะเมื่อยคอ....
15 กรกฎาคม 2544 20:43 น. - comment id 5366
อิอิ.....วันหลังอาวหมอนมานอนดูแบบเคโร๊ะสิ ภีม....สักวันดาวก็ต้องมาเพราะดาวกับฟ้าหนีกันไม่พ้นหรอก....
15 กรกฎาคม 2544 22:13 น. - comment id 5369
ตั้งใจแต่งให้อ่านแล้วรู้สึกขำ ดีใจที่ทุกคนอ่าน แล้วรู้สึกดี ๆ ขอบคุณทุกท่านที่แนะนำครับ นั่นสิว่าทำไมไม่หายปวดคอสักที แต่ยังหาหมอนที่ถูกใจไม่ได้เลยครับ
16 กรกฎาคม 2544 02:56 น. - comment id 5382
อืมมม์ @v@ ใช่ภีมหรือเปล่าครับ .... กลับมาใช้ชื่อเดิมเถอะครับ (ทางบ้านไม่ได้โกรธเลยไม่ได้ให้อภัย) ..... กาพย์บทนี้ อ่านแล้วจับความสดใสแบบซื่อ ๆ ของคนเขียนได้ดีครับ