การโบยบิน

ช่ออักษราลี

โบยบินในรอยกาลผ่านไหวเคลื่อน

จวบปีเดือนมิหยุดมุ่งจุดหมาย

สู่รุ้งรอบขอบฝันพรรณราย ฝ่าความมืดเดียวดายว่ายแสงจันทร์

บางครั้งฝ่าพายุฝนเกินทนไหว แต่ข้างในใจนี้ยังมีฝัน จึงพาร่างบินฝืนข้ามคืนวัน แม้นหนาวสั่นก็จะสู้รู้อดทน

ดาลปีกฝันล่องไปในฟ้าหวัง ลมจะยังโบยปีกฉีกทุกหน แรมจันทรอ่อนล้าฟากฟ้าบน บ้างสับสนบางคราฟากฟ้าใจ

ฝากชีพด้วยปรายขนข้ามสนธยา คืนเหว่ว้าประคองฝันมิหวั่นไหว แม้นยากเข็ญเส้นทางยังห่างไกล บอกกับใจให้กางปีกอีกสักกาล

แล้วปีกขาวเริ่มพราวแสงแห่งอุษา ก็รู้ว่ามีเช้าเข้าพาดผ่าน จึงรู้ค่าคืนหนาวอันร้าวราน ย่อมรู้ซึ้งถึงจิตวิญญาณการโบยบิน

comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน