บทเรียน

กันนาเทวี

แม้ทุกข์ถมขมขื่นยังยืนสู้
ให้โลกรู้อยู่อย่างคิดวางเฉย
จนแค่ไหนไข้เจ็บเหน็บหนาวเคย
ก็ผ่านเลยทุกคราหากฝ่าฟัน
จากเด็กน้อยค่อยโตไม่โง่เง่า เรียนรู้เขารู้ตนตามทางฝัน หลับแล้วตื่นสู้ไปในทุกวัน พร้อมประจันทุกข์ท้อก็อดทน
พ้นวัยเรียนเวียนผ่านไม่นานนัก ถึงวัยรักหักใจไม่สับสน เมื่อหัวใจสิ้นหวังพังเพราะคน อาจมืดมนหม่นเศร้าเฉาชีวา ฉากชีวิตเดินต่อท้อไม่ได้ เรื่องรักใคร่สมมุติหยุดปัญหา รักแท้ต้องข่มใจใช้ปัญญา ช่วยนำพากล้าแกร่งเสริมแรงใจ วันเวลาผ่านไปสู่วัยดึก พ้นวัยคึกคะนองจ้องสงสัย เริ่มค้นคิดพินิจจิตวิจัย เป็นผู้ใหญ่สุขุมลุ่มลึกตรอง อนิจจังไม่เที่ยงแท้จึงแปรเปลี่ยน ดั่งดวงเทียนมอไปใช่เพียงส่อง แต่ละลายแท่งไปในทำนอง ชีวิตต้องดับไปคล้ายแท่งเทียน....
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน