สุโขทัยถึงจะไกลจากเมืองลี้
แต่ดูสิกรรมนั้นช่างสรรสร้าง
ให้สองเราได้พบกันระหว่างทาง
การศึกษาเป็นตัวกลางให้เราเดิน
เมื่อได้พบเหมือนคนที่แสนคุน
มันอบอุ่นภายในไม่เคอะเขิน
เหมือนเป็นเพื่อ่นกันมานานเหลือเกิน
แต่สุดท้ายก็มาเหินห่างกันไป
เพราะหน้าที่และวิถีของเราสอง
มีครรลองที่ต้องทำให้ผ่องใส
หาเส้นทางบรรจบแม้สิ้นใจ
คงเพียงได้แต่มองน้องนงค์คราญ
ขอให้เธอพบสุขทุกค่ำเช้า
เรื่องโศกเศร้าอย่าได้มีนะจอมขวัญ
ส่วนตัวพี่จะอยู่ดูทุกวัน
จนกว่าฝันจะเป็นจริงหญิงลี้เอย