เรือลำน้อย ลอยคว้าง กลางสมุทร จะสิ้นสุด ท่าไหน ไม่รู้แน่ ขาดหางเสือ ลอยคว้าง มิต่างแพ มีเพียงแต่ มโนธรรม ใช้นำทาง
ทะเลไกล คล้ายดง เป็นพงรก เช่นป่าปรก โขดเขิน เนินกั้นขวาง โลกมายา อยู่ท่าม ความอำพราง ทุกก้าวย่าง เหยียบย่ำ สุดคำนวณ
รู้ชีวิต ผิดผัน ฉันวิตก จึงหยิบยก ความนัย ขึ้นไต่สวน มองความดี มีอยู่ อย่างคู่ควร ภายในล้วน ทองเนื้อเก้า ของเจ้าเอง
คอยประคอง นาวา ท้าลมฝน เปรียบต้นหน นำทาง อย่างรีบเร่ง พายุโหม โรมรัน มิหวั่นเกรง ไม่คว้างเคว้ง ลากจูง มุ่งตามลม
สุขหลายส่วน รวมไว้ ในชีวิต ฟ้าลิขิต กรรมพา มาผสม ในเสี้ยวแห่ง ชีวี มีชื่นชม ทุกข์กับตรม ปนปะ เคล้าคละกัน
ไปไม่ถึง ซึ่งฝั่ง ช่างท้อแท้ ต้องพ่ายแพ้ ชะตา พาผกผัน รักซาบซึ้ง ซื่อตรง คงกระพัน แต่สุขสันต์ หลายเมื่อ…… ก่อนเรือจม
คนกรุงศรี 19 ก.ค. 2557 22:27 น. - ID 148891 
2975
1
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
