ลมรำเพยเอ่ยเอื้อน กลอนกานท์
ลิขิตตอบชอบสาส์น สุดซึ้ง
มโนหนึ่งเบิกบาน ครวญคร่ำ นำพา
จิดบ่หยุดสุดอึ้ง กู่ก้อง ปองนวล
ฉันพบเธอในฝันทุกวันว่าง
มิเริดร้างดมดอมสุดหอมหวล
แต่วันพบซบเกาะเยาะยียวน
ยังอบอวลอุ่นไอมิไคลคลา
ชอบคำค้อนค่อนขอดจิกตอดเล่น
ทั้งร้อนเย็น แสบคัน สุขหรรษา
ราวเจ้าเงาะเหยาะพจน์แหย่รจนา
ดุจมัจฉาคาตู้แอบดูเธอ
ปิรันย่า-ปลากัด จึงจัดให้
สองเราไซร้ลำซิ่ง ชิงเสมอ
ด้วยกลอนรักหักใจใฝ่ละเมอ
เกี่ยวพันเพ้อเผลอเกี้ยวฮักเกี่ยวใจ
อาจจะเล่นเป็นเงาะฉอเลาะเจ้า
คงคลายเศร้าเย้ายวนกวนไฉน
ประสาเงาะงี่เง่าจะเอาไง
จะบอกให้รักจนหมดในรจนา
งั้นตามเงาะงี่เง่าไปเฝ้าเกาะ
ย่าง เหยียบเหยาะเลาะชม ดิน ลม ฟ้า
ฟังทะเลเห่กล่อมย้อมอุรา
ชื่นชีวาพ่อตาแกล้งไม่แล้งรัก
ยามราตรีมีดาวขึ้นพราวพร่าง
แม้ไร้ร่างระหว่างจินต์มิสิ้นศักดิ์
ร่วมใฝ่ฝันพันใจหทัยทัก
จวบจนจักรวาลสุดฤๅหยุดเรา
(แด่ เธอผู้สวยงามยามสร้างฝัน)
1714
5
1
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
