เจ้าบ๊อบบี้

บุญเพิ่ม

เจ้าบ๊อบบี้
สวมปลอกคอเดินไปน่าไหวหวั่น
เสียงเห่าลั่นกรรโชกแทบโลกแตก
ทำให้คนหวาดเสียวสองเขี้ยวแยก
แต่น่าแปลกมันไม่กัดใครเลย
ถูกหมาอื่นเห่าตอบเจ้าบ๊อบบี้
มันเผ่นหนีสิ้นท่าความผ่าเผย
ทนเลี้ยงดูมันมาไม่น่าเลย
เจ้าหมาเชยคล้ายมีแต่ขี้กลัว
หยาดน้ำตาฉันรินกลบดินฝัง
ช่วงเช้ายังโยกหลอกเล่นหยอกหัว
พลันบ๊อบบี้กัดเห่าอย่างเมามัว
เพราะใกล้ตัวเราดูมีงูมา
เป็นงูพิษฤทธิ์ร้ายทำลายล้าง
เลื้อยมาอย่างหมายมั่นเป็นปัญหา
เจ้าบ๊อบบี้โผไปป้องภัยมา
ถูกพ่นตาเคืองจัดสู้ฟัดพลาง
เพียงไม่นานงูพลาดคอขาดวิ่น
แต่เลือดรินบ๊อบบี้ตามสีข้าง
คงเจ็บปวดโหยหวนร้องครวญคราง
ล้มตายอย่างควรค่าเป็นหมาไทย!ฯ
                            อริญชย์
                       ๑๓/๑๐/๒๕๕๕
ปล.เป็นเพียงจินตนาการในการแต่งกลอน				
comments powered by Disqus
  • เพียงพลิ้ว

    13 ตุลาคม 2555 13:14 น. - comment id 1248643

    ที่บ้านเคยมีเจ้าโดโด้หลังอานช่วยพี่ชายจากงูเห่าค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • บุญเพิ่ม

    14 ตุลาคม 2555 08:55 น. - comment id 1248656

    ขอบคุณเพียงพลิ้วและทุกท่านที่แวะมาเยี่ยมเยือน
  • อยา

    18 ตุลาคม 2555 14:48 น. - comment id 1249047

    สะเทือนใจจัง หมาผู้ซื่อสัตย์ จริงใจ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน