ชีวิตล่องลอยไปไกลเกินฝัน ด้วยชีวิตห่างชั้นกั้นจุดหมาย มองไม่เห็นปลายทางกลางหัวใจ อยู่อย่างหวังพึ่งใจใครเมตตา ขันที่ถือมือที่ขอรอเศษเงิน ที่เหลือเก็บเป็นส่วนเกินของวันหน้า เพลงที่ร้องท่วงทำนองแห่งน้ำตา เติมสีสันคนผ่านมาได้สุนทรีย์ อาณาจักรกว้างใหญ่เกินใครคิด ท้องถนนรถติดคือถิ่นที่ ร้อยฟุตบาทพันทางเท้าช่างเข้าที ไร้ชายคาก็ยังมีเสียงเพลงนำ ไม่มีเบิกโอทีมีแต่ขอ นั่งเฝ้ารอเมื่อไหร่หนอจะมืดค่ำ ข้าวจะตกถึงท้องซักกี่คำ อนาถจริงสิ่งที่ทำเพื่อแลกมา หากได้ยินเสียงเพลงแห่งท้องถนน นั่นแหละหนอความจนที่ตราหน้า บริจาคทานซักนิดคิดเมตตา เพื่อเสียงเพลงแห่งวันหน้าได้อิ่มใจ
burst 25 เม.ย. 2545 12:28 น. - ID 14506 
741
1
0
25 เมษายน 2545 12:55 น. - comment id 47479
โห...... วันนี้มาแปลกอีกแล้ว เธอช่างมีเมตตามากเกินใคร.....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
