อยากจะกล่าวถึงเพื่อนเตือนความหลัง เมื่อครั้งยังพากเพียรเรียนหนังสือ เพื่อนฉันเป็นคนดีมีฝีมือ ไม่ยึดถือทำแล้วได้ไม่ใช่มัน ใครมีงานวานได้ไม่เคยเกี่ยง ไม่ใช้เสียงออกแรงอย่างแข็งขัน ร่วมมือร่วมแรงร่วมฝ่าฟัน มันบ่ยั่นงานหนักสู้ไม่ถอย ทั้งขุดดินถางป่าท้าแดดฝน ถึงยากจนมีกายให้ใช้สอย หยาดเหงื่อที่รินหยดไม่เคยคอย ใจเกินร้อยสู้ทนจนเสร็จงาน งานรับจ้างทั่วไปทำได้หมด บางครั้งอิ่มบ้างอดยังชื่นบาน เขายิ้มได้ด้วยใจอย่างอาจหาญ สุขสำราญไปวันๆแค่พอกิน เพื่อนฉันคือคนจนผู้ยิ่งใหญ่ ถึงยากจนแต่ใจแกร่งดังหิน ไม่ดูถูกเหยียดหยามคนเดินดิน เหงื่อที่รินทุกหยดทดแทนงาน
28 มิถุนายน 2555 19:58 น. - comment id 1236649
คนดีๆส่วนมากจน ถึงจะนอกลู่นอกทางไปบ้าง ก็เพื่อความอยู่รอด แต่ก็มีคนอีกจำพวก ยอมนอกลู่นอกทาง ก้เพื่อให้ตนเอง อยู่เหนือคนอื่น
29 มิถุนายน 2555 00:08 น. - comment id 1236655
เกิดเป็นคนร่างกายครบสามสิบสอง มีสองมือหนึ่งสมองเท่ากันไหม ร่ำรวยหรือยากจนสักเพียงใด ขอมีเพียงรวยน้ำใจเท่านั้นพอ