ณ เส้นขอบเขตใจที่ได้ฝัน อยู่ที่นั่นแม้ไกลตากว่าได้เห็น และเส้นทางห่างแค่ไหน ใช่ประเด็น เรายังเข็นหัวใจไปถึงนั้น ร่องรอยเท้านักเดินทางยังจารึก เราก็ย่ำลงลึก กว่าถึงฝัน ระหว่างห้วงเหวใจได้ฝ่าฟัน ขวากหนามภยันตราย อยู่รายทาง หลายโอกาส ภาพลวงตา พาใจคิด เกิดนิมิตลวงหลอกบอกให้ห่าง และแรงท้อก่อเกิดเปิดอำพราง ทั้งจุดหมายลวงลาง สร้างว่ามี ณ เส้นขอบเขตใจยังได้ฝัน อยู่ที่นั่น จุดหมาย ใช่หายหนี ใช่เส้นขอบเขตฝันจะหวังดี เดินมาหาคนที่ ขี้คร้านทำ. แดดเช้า : ๒๖ มิถุนายน ๒๕๕๕
28 มิถุนายน 2555 12:21 น. - comment id 1236616
คนเรามีความฝันได้เฉพาะช่วงที่มีลมหายใจอยู่เท่านั้น.. ไม่ว่าจะฝันอะไรก็ฝันไปเถิด ก่อนที่จะไร้ลมหายใจและไร้ความฝัน
27 มิถุนายน 2555 08:14 น. - comment id 1236951
ในเส้นทางอันสับสน ที่วกวนเวียนว่ายสายเสน่หา เพียงสมมุติวัฏฏ์วิบากมายา ภักดิ์พันธนารัดรึงตรึงภพ.. คิดถึงนะคะ
27 มิถุนายน 2555 10:08 น. - comment id 1236962
โลกส่วนตัวไม่กลัวเกรงไม่เร่งร้อน นั่งแต่งกลอนผ่อนพักหนักไฉน ย่อโลกกว้างวางตรงหน้าตาเห็นได้ เป็นโลกใหญ่ ในห้องนิดชีวิตจริง เส้นขอบฝัน..จินตนาการสานสู่ฝั่ง สร้างพลังหวังคาด ไม่ขาดทิ้ง ร้อยโลกฝันพันโลกนี้ ที่โลกจริง คือทุกสิ่ง..คือฝั่งฝันของฉันเอง ! ไม่รีบเร่ง ไม่เคร่งคลั่ง.. นั่งจ่อมจอ ..อิอิ
30 มิถุนายน 2555 03:12 น. - comment id 1237113
เพ่รุ่ง คถ. ไม่เจอนานเลยครับ สบายดีเปล่าครับผม