เมื่อเทใจ ให้แล้ว อย่างแน่วแน่ ไม่คิดแก้ เปลี่ยนคำ ทำสับสน ยังเฝ้ารอ คำตอบ มอบกมล รอจนคน บ้านไกล เทใจมา มีท้อบ้าง บางหน อย่างคนเหงา ระหว่างเรา ใช่รักเล่ห์ เสน่หา มิตรภาพ ซาบซึ้ง ติดตรึงตา คงเพราะว่า มีอะไร ที่คล้ายกัน เริ่มจากความ เดียวดาย ในโลกกว้าง ความอ้างว้าง เดียวดาย ในโลกฝัน จึงก่อเกิด ไมตรี ที่ผูกพัน แล้วยึดมั่น พันพัว กับหัวใจ เมื่อห่างหาย ไปนิด ก็คิดถึง ความรู้สึก ซึ้งซึ้ง จึงมีให้ แม้นมองเหมือน นิยาย ไม่อายใคร คือความนัย มธุรส ผ่านบทกลอน ถ้าน้ำใจ ไมตรี ยังมีตอบ ชัง หรือ ชอบ สุขทุกข์ อย่าซุกซ่อน บอกความนัย ให้ประจักษ์ มาสักตอน เพื่อคนจร เข้าใจ ในท่าที บนลานรัก อักษรา ภาษาศิลป์ คือแรงจินตนาการ ผ่านมานี่ มาพบกัน อีกหน เถอะคนดี พบกันที่ สวนฝัน เหมือนวันเดิมฯ
คนบางบอน 2 พ.ค. 2555 11:07 น. - ID 144409 
1704
2
0
2 พฤษภาคม 2555 15:33 น. - comment id 1231824
อ้อนแบบหวานหวานอีกตามเคย.... เพื่อนเรา ถึงไอ้แก้วหรือเปล่านะ.... เธออยู่ไหนน้อออ
3 พฤษภาคม 2555 00:02 น. - comment id 1231867
ขอให้พบเธอนะครับท่าน
3 พฤษภาคม 2555 07:29 น. - comment id 1231884
ต่างน้ำคำความร่ายในหน้านี้ ต่างที่มา ต่างก็มีที่จะฝัน สู่บทกลอนสะท้อนขานแลกอ่านกัน แค่ทายทัก รู้จักกันทุกวันมา คือโลกหนึ่งซึ่งยังเป็นเฉกเช่นนี้ ต่างก็มีจอคอมพ์กันพร้อมหน้า ต่างนั่งโพสต์ไม่ปรากฎซึ่งหน้าตา มีแค่เพียงอักขรา..มาสู่กัน เหมือนโลกจริงอิงโลกฝัน..ปานฉะนั้น !
3 พฤษภาคม 2555 10:02 น. - comment id 1231902
คนกรุงศรี รบกวนช่วยตาม คนบางปะอิน มาอ่านกลอนด้วย ไปหลบอยู่ไหนก็ไม่รู้ ขอบคุณขอบคุณ คุณ สีเมจิก ขอบคุณ คุณ ศรีสมภพ ที่ให้กำลังใจกัน
19 กรกฎาคม 2555 11:27 น. - comment id 1239009
เข้าใจดีค่ะ เพราะตกอยู่ใต้สถานการณ์เดียวกันกับคุณ คนบางบอนเลย
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
