ดวงตะวัน ยังมิผันหันไปไหน เวียนอยู่บนฟ้าไกลไม่เคยหนี มรสุมรุมเร้าเข้าวันนี้ เมฆหมอกมีม่านหม่นก็ทนรอ ตราบเท่าที่หัวใจไม่ไหวหวั่น จุดหมายมั่นที่เก่าเป้าหมายหนอ เส้นทางนี้ที่ไม่ไกล ใจถักทอ เป็นหวังก่อสู่จุดหมาย ให้มั่นคง แค่พายุปะทุใจให้เจ็บร้าว และเรื่องราวโถมกระหน่ำ ให้ช้ำหลง สักวันหนึ่งเผยตะวันวาดหวังวง โค้งบรรจงหลากสีรุ้ง งามรุ่งเรือง. แดดเช้า : ๒๘ มีนาคม ๒๕๕๕