ดอกหญ้า....ผู้ร่าเริง

อนงค์นาง


อยู่ต่างถิ่นบินไปในโลกกว้าง 
แม้แตกต่างร่าเริงบันเทิงขวัญ 
ข้าวของแพงทุกอย่างก็ช่างมัน 
กินอยู่กันประหยัดขัดสนไป 
ทุกประเทศเศรษฐกิจพิษย่ำแย่ 
ทำงานแก้ความจนตนผ่องใส 
ยามมีแรงเก็บออมไม่ตรอมใจ 
ยามมีภัยใช้สอยค่อยชะลอ 
อย่าก่อหนี้เกินตัวมัวแต่กู้ 
บ้านรถอยู่พอเพียงเลี้ยงตัวหนอ 
ไม่ต้องผ่อนมากมายอดใจรอ 
วันหนึ่งพอใช้จ่ายได้ทุกวัน 
กินข้าวเหนียวปลาร้าช่างน่าแซบ 
ผักสดแบบปลอดสารสราญฝัน 
ไข่ต้มตำแตงมีทุกวี่วัน 
มะนาวนั้นไม่ใส่พอใจกิน 
มะขามเปียกถูกกว่าหาซื้อได้ 
เปรี้ยวถูกใจรสดีนี้ถวิล 
แก้ปัญหาทุกอย่างปล่อยวางจินต์ 
ไร้ทุกข์สิ้นสุขใจในความพอ
asyncasyncBGasync				
comments powered by Disqus
  • เปลวเพลิง

    20 มีนาคม 2555 16:52 น. - comment id 1227879

    สวัสดีครับคุณอนงค์นาง
    เห็นรูปประกอบแล้วผมหิวเลยอ่ะ
  • ศรีสมภพ

    22 มีนาคม 2555 11:03 น. - comment id 1227958

    พอเพียงเพื่อเพียงพอ
    เพียงพอ ..เพราะพอเพียง
    
    ปรัชญาองค์ไท้ ..ใช้ได้ทั่วโลก
    
    
    41.gif41.gif36.gif29.gif
  • อนงค์นาง

    23 มีนาคม 2555 06:38 น. - comment id 1228028

    สวัสดีค่ะคุณเปลวเพลิง 
    
    มาทานด้วยกันค่ะ อร่อยจริงๆนะคะ 
    
    36.gif36.gif36.gif
  • อนงค์นาง

    23 มีนาคม 2555 06:38 น. - comment id 1228029

    สวัสดีค่ะท่านศรีสมภพ  
    
    ไม่ว่าจะอย่างไร ท่านก็ยังเป็นมิ่งมิตรเสมอนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
    
    36.gif36.gif36.gif29.gif11.gif
  • แก้วประเสริฐ

    25 มีนาคม 2555 22:25 น. - comment id 1228278

    36.gif16.gif36.gif
    
          แวะมาเยี่ยมทำอาหารก็เก่ง นี่แหละเสน่ห์ปลาจวัก
    ล่ะ เขียนกลอนก็งดงาม รักและคิดถึงเสมอจ้า
    
                     16.gifแก้วประเสริฐ.16.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน