...วัฏจักรชีวิตนี้..................วนเวียน ปรุงแต่งและแปรเปลี่ยน.....ปรับได้ รับรู้และเล่าเรียน...............รอยปราชญ์ มานา เพื่ออยู่อย่างสุขไซร้.............ตราบสิ้น...ชีพสลาย ...คล้ายบางครั้งอับสิ้น.......หนทาง ปรับจิตคิดปล่อยวาง.........ว่างเว้น แม้หวังอาจเลือนลาง........ริบหรี่ หากแต่มิหลบเร้น............ยิ่งเร้า แรงโหม ...โทรมทรุดเมื่อล่วงพ้น............วันวาร หมดเรี่ยวแรงทำงาน...............หนักได้ ขีดเขียยนแต่งกลอนกานท์.......ตามชอบ ใจเฮย อยู่อย่างพอเพียงไว้.................สุขแล้ว ตามมี ...กี่ทุกข์เทวษล้วน...........รับมา หวังพึ่งบุญนำพา..............ผ่านพ้น แลได้พระธรรมมา..........นำจิต นั้นนา แม้ท่วมด้วยทุกข์ท้น........ยิ่งท้า ทานทน
18 ตุลาคม 2554 11:28 น. - comment id 1211516
อยู่อย่างเป็นสุข เหมือนไม่ยากแต่ก็ยากนะคะ
18 ตุลาคม 2554 15:38 น. - comment id 1211532
อยากได้เพียงสิ่งเดียวคือ "ความสุข" ค่ะ
18 ตุลาคม 2554 18:51 น. - comment id 1211562
เพียงอย่าอยู่อย่างอยากยากจะอยู่ คำคุณครูเพียรพร่ำท่านร่ำสอน อยู่อย่างไรไม่อยาก....พรากนิวรณ์ ผมช่างอ่อนจิตคิดบิดกระบวน ..................................... สวัสดีครับคุณคนเดียวกัน โคลงงามครับ...ผมชอบ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ
18 ตุลาคม 2554 20:20 น. - comment id 1211570
เก่งเหมือนเดิมนะชายกบ
18 ตุลาคม 2554 21:50 น. - comment id 1211592
แซมว่าจะรอเขียนโคลงมาตอบ. แต่สงสัยจะต้องรอนานมาก..ก..ก. เขียนแล้วลบ..แล้วเขียน.. อืม... แซมเขียนโคลงไม่เป็นจริงๆ ด้วย... ดีใจจังที่ทราบว่า พี่กบปลอดภัยนะคะ... ดูแลสุขภาพด้วย..อยู่บนเกาะอย่าทานมาม่าเยอะนะ.. เดี๋ยวพุงเปื่อย... ฝากกอด และกำลังใจมาให้นะคะ.. แซมนี่เอง
19 ตุลาคม 2554 10:36 น. - comment id 1211629
ไม่ง่ายก็เหมือนง่ายนะครับคุณเพียงพลิ้ว แบบไหนครับคุณ(น้ำตาลหวาน) ยินดีครับคุณดวงจันทร์ มาร่วมแบ่งปันความคิดกันดีครับ ยังมิอาจเทียบได้กับชายโป้งหรอกน่า ไม่เป็นไรผมเคยรออะไรมานานๆเสมอรอทั้งที่ไม่รู้อะไรด้วย