ระบบการประกันสังคมนั้น ทุกชีวันได้สิทธิไม่คิดหนี สะสมหน่วยได้รับทรัพย์พอมี เลี้ยงชีวีจนกว่าลาโลกไป ขยันทำงานไว้ได้ดีแน่ พอวัยแก่ชราหน้าสดใส ทำความดีเลี้ยงตนผลภูมิใจ พึ่งตนได้ไม่รอขอใครกิน เสียภา๊ษีทุกปีมีคุณค่า หักเงินมาเก็บให้ใจถวิล สวัสดิการได้รับมีทรัพย์กิน อย่าดูหมิ่นเงินน้ิอยค่อยเลี้ยงตน พึ่งตนเองดีกว่าอย่ารอช้า ซื่อสัตย์พามั่งมีดีฝึกฝน ตื่นทุกวันสู้งานมารผจญ จงอดทนผลลัพธ์อยู่กับตัว ช่วยสามีเลี้ยงลูกผูกความรัก ปลายจวักเอาใจใส่ลูกผัว ทำตัวอย่างลูกเห็นไม่เมามัว ไม่เกลือกกลั้วอบายมุขสุขนิรันดร์ ทางวัดขอให้ช่วยอาสาสอน เด็กไทยอ่อนภาษาตามหาฝัน ภาษาไทยมีค่าอย่าทิ้งกัน ทำบุญนั้นฉันชอบขอขอบคุณ ฉันจบเิิอกอังกฤษขอคิดก่อน ด้วยบังอรไม่ถนัดวัดเกื้อหนุน มีตำราศึกษาพาทำคุณ ฉันจึงวุ่นว้าใจใคร่คิดดู อยากสอนทำอาหารงานถนัด โรงเรียนวัดใกล้เปิดเกิดอดสู ตัดสินใจอย่างไรไตร่ตรองดู ฉันต้องสู้จนกว่าลาโลกไป ทุกปีจะได้รับจดหมายจากสำนักงานประกันสังคมแจ้งว่า มีคะแนนสะสมจากการทำงานเสียภาษีให้รัฐเท่าไหร่แล้ว เมื่อเกษียณจะได้รับเงินบำนาญเดือนละเท่าไหร่ มากน้อยตามรายได้แต่ละปี ตอนนี้ฉันอายุ 51 ปี ถ้าหยุดทำงานวันนี้ ตอนอายุ 62 จะได้รับ เืดือนละ 689 เหรียญ ถ้าทำต่อไปจนถึงอายุ 67 จะได้รับเืดือนละ 1,134เหรียญ อายุ 70 ปีจะได้รับเืดือนละ 1,522 เหรียญ ปี 1994-2003 ฉันกลับไปทำงานเมืองไทย เป็นเลขาฯให้เจ้าของโรงเรียนเซ็นต์เทเรซ่า หัวหมาก สอนอังกฤษที่โรงเรียนพระมารดานิจจานุเคราะห์ สอบบรรจุเข้าทำงานการสื่อสารแห่งประเทศไทย สอบบรรจุเป็นข้าราชการครูกรมสามัญศึกษา ได้ดูแลรักษาแม่จนหายป่วยในเวลาสิบปี ปี 2004-2006 ทำงานร้านซักผ้า ดูแลคนป่วย ร้านอาหาร รายได้น้อยก็อดทน ทำวันละสามแห่ง ไม่เลือกงาน พอสอบบรรจุงานราชการของรัฐบาลกลางได้ รายได้ดีกว่าสามเท่า เขาตรวจสอบประวัติการทำงานย้อนหลังสิบปี รวมที่เมืองไทยด้วย ไม่เคยเสียหาย ไม่เคยทุจริต ร่างกายแข็งแรง ต้องตรวจเลือด ตรวจทุกอย่างจากหมอ พยาบาลของเขา โชคชะตาเมตตาคนที่ทำความดีเสมอ รายได้ปัจจุบันพอเพียงอยู่ได้ตามอัตภาพ หักภาษีหักทุกอย่างแล้ว ได้รับเช็คสองใบต่อเดือนใบละ 1024.95 เหรียญ ฉันยังมีภาระต้องช่วยสามีส่งเสียลูกคนเล็กที่ ตอนนี้อยู่เกรด 9 อีกสี่ปีจะจบม.ปลาย เข้ามหาวิทยาลัยอีกสี่ปี ลูกคนโตจะเรียนต่อแพทย์หลังจากได้รับปริญญาโทในปีหน้า ต่ออีกสี่ปี ลูกหาเงินหาทุนเรียนเองได้ ฉันต้องทำงานอย่างน้อยอีกแปดปี ทางวัดขอให้เป็นครูอาสาสมัครสอนภาษาไทยให้นักเรียนของโรงเรียนวัด เพราะเห็นว่าฉันจบปริญญาทางการสอนมาโดยตรง สื่อสารกับเด็กได้ทั้งไทยและอังกฤษ ฉันลาออกจากครูที่เมืองไทยเพราะไม่ถนัดสอนภาษา ฉันเรียนมาผิดทาง ฉันอยากสอนคหกรรม หรือฟ้อนรำ แต่ฉันไม่มีวุฒิทางนี้ ฉันไม่อยากขาดความสุขในการสอน อยากทำบุญช่วยวัดแต่ไม่สันทัด ฉันจะทำอย่างไรดี ท่านผู้รู้ครูสอนภาษาไทย กรุณาแนะนำให้ฉันด้วย ถ้าอะไรที่ทำไม่ได้ดีที่สุดแล้ว ฉันไม่อยากทำเลยค่ะ ฉันอยากไปทำบุญที่วัดอย่างสงบ สบายใจ ถ้าให้ฉันสอนทำอาหาร ขนมไทย ฉันจะรับทันที ชีวิตนี้่สาบานได้ว่าไม่เคยต้องทำศัลยกรรมบนใบหน้าหรือส่วนใดในร่างกาย ความดีที่สะสมบุญมานั้น ทำให้อ่อนกว่าวัยได้เองค่ะเพื่อนๆ เงินทองไม่สำคัญเท่าความดีที่สะสม ทำดีได้ดี เงินมีมาเองค่ะ คุณธรรมนั้นสำคัญที่สุด ไม่ว่าชาติไหนจะไม่จ้างคนไม่ดี ไม่มีความรับผิดชอบให้ทำงาน ต้องขยัน อดทน พัฒนาตนและงานอยู่เสมอ อย่าเกียจคร้าน
15 กันยายน 2554 14:37 น. - comment id 1208149
ยินดีที่ได้รู้จักครับ ขอให้สัมฤทธิ์ผลในทุกสิ่งที่ปรารถนา
15 กันยายน 2554 14:58 น. - comment id 1208154
มีน้อยใช้น้อย มีมากก้อใช้น้อย พอเพียงพอดีกับครอบครัว ก้มีความสุขมากแล้วนะคะ
15 กันยายน 2554 19:24 น. - comment id 1208179
15 กันยายน 2554 23:12 น. - comment id 1208200
สวัสดีครับ เห็นแบบอย่างอันดีต่อคนรุ่นหลังๆอย่างผู้น้อย ขอบพระคุณสำหรับงานบริสุทธิ์และเป็นวิทยาทานหากผู้อ่านหยิบยกแนวทางดีๆหลายอย่าง ทั้งเรื่องการงาน และครอบครัว ไปประยุกต์ตามครับ ขอบพระคุณครับ
16 กันยายน 2554 06:39 น. - comment id 1208205
ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน.. แต่โอกาสของคนไม่เท่ากัน
16 กันยายน 2554 15:29 น. - comment id 1208225
สวัสดีค่ะคุณสุนทรวิทย์ ยินดีที่ได้รู้จักเช่นกันค่ะ ขอบคุณมากนะคะที่ให้พร ขอพรนั้นกลับสู่คุณทุกประการค่ะ
16 กันยายน 2554 15:29 น. - comment id 1208226
สวัสดีค่ะคุณไหมไทย ขอบคุณมากค่ะ ถ้าเราอยู่อย่างพอเพียง เลี้ยงตัวและครอบครัวได้ รายได้มากน้อย ไม่สำคัญเท่าการรู้จักใช้่และเก็บออมนะคะ
16 กันยายน 2554 15:30 น. - comment id 1208227
สวัสดีค่ะน้องเป้ ขอบคุณมากนะคะ สำหรับกำลังใจ ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะ
16 กันยายน 2554 15:32 น. - comment id 1208228
สวัสดีค่ะคุณสุญญะกาศ ดีใจที่คุณเข้าใจว่ากลอนนี้ต้องการสื่ออะไรบ้าง จิตที่เป็นกุศลแบบคุณย่อมตีความได้เหมือนดั่งความตั้งใจของผู้เขียน ดิฉันไม่ได้ต้องการสื่อความหมายเรื่องเงินทองหรือความร่ำรวย แต่อยากให้ได้ข้อคิดในการทำความดีที่ทุกคนมีโอกาสเท่ากัน ไม่เลือกสถานที่ ประเทศ อายุ เพศ ดิฉันเองกลับต้องทำงานกับคนต่างชาติ เราไม่ใช่เจ้าของประเทศ ต่างสีผิว ต่างภาษา แต่ก็ได้โอกาสทำดีเหมือนทุกคน อยู่บ้านเรายังดีกว่ามากมายนะคะ
16 กันยายน 2554 15:34 น. - comment id 1208229
สวัสดีค่ะคุณพจนา/หนังสือ ทุกคนมีโอกาสทำความดีเท่ากันค่ะ อนงค์นางเป็นคนอาศัยอยู่ในถิ่นอื่น ไม่ใช่พลเมืองของเขา โอกาสยิ่งน้อยกว่ามากมาย แต่การทำความดี การทำงาน ไม่มีการแบ่งชั้น วรรณะหรอกค่ะ ขอให้เป็นคนดี ขยัน อดทน ซื่อสัตย์อยู่ที่ไหนก็ประสบความสำเร็จได้เสมอ คนเกียจคร้าน ไม่ต่อสู้ ไม่ทำดี อยู่ที่ไหนก็ไม่รอดค่ะ
17 กันยายน 2554 06:41 น. - comment id 1208259
สวัสดีคะ เพื่อนอนงค์นาง ห้าม กรี๊ด กรี๊ด นะคะ ดีใจจังที่เห็นคุณยังแต่งกลอนอยู่ เจมิไนหมดไฟแระมั้งคะ แต่จาเข้ามาอ่านให้บ่อยขึ้นคะ(สัญญา) คิดถึงมากมายคะ
18 กันยายน 2554 00:09 น. - comment id 1208320
ตนคือตัว ชั่วหรือดียากหนีพ้น ต้องปะปนคนดีชั่ว น่ากลัวยิ่ง หากรู้ตน รู้ตัว รู้ชั่วจริง ก็ย่อมทิ้ง สิ่งนั้น ที่ผลาญตน ! คือทางพ้นตนกู.. สู่ปรมัตถ์ เจริญธรรม
18 กันยายน 2554 04:21 น. - comment id 1208324
สวัสดีค่ะเพื่อนเจมิำไน สาวงามจากเท็กซัส ขอร้องหลายๆกรี้ดเลยนะคะ กรี้ดๆๆๆๆๆ ดีใจมากที่แวะมาทักทายค่ะ คิดถึงๆๆๆๆ แวะมาบ่อยๆนะคะเพื่ิิอนรัก
18 กันยายน 2554 04:22 น. - comment id 1208325
สวัสดีค่ะคุณศรีสมภพ ขอบคุณที่กรุณาแวะมาเยี่ยมค่ะ
20 กันยายน 2554 07:45 น. - comment id 1208435
พี่อนงค์นางครับ ต้นน้ำอยากเรียนภาษาอังกฤษ...เอาแบบว่าพูด ติดต่อสื่อสาร ง่ะครับ อยากพูดภาษาอังกฤษได้ครับ หากพี่อนงค์นางจะกรุณา...
20 กันยายน 2554 19:14 น. - comment id 1208565
พี่ดีใจที่น้องแวะมาทักทายนะคะ พี่ก็ไม่ได้เก่งอะไรเลยค่ะ อาศัยชอบอ่าน ชอบจำคำศัพท์ อ่านหนังสือพิมพ์ ดูข่าวต่างประเทศ ศัพท์คำไหนไม่รู้จะจดบันทึกเก็บไว้ หัดเขียนบ่อยๆ ศึกษาหลักไวยากรณ์ ที่มีทั้งหมด ไม่ต้องไปเสียเงินเรียนพิเศษก็ได้ค่ะ หาเทปมาฟัง หาหนังสือมาอ่าน พี่ชอบซื้อหนังสือเก็บไว้อ่าน หรือมีอะไรที่พี่พอช่วยเหลือได้ก็ติดต่อได้ตามอีเมล์ค่ะ ยินดีเสมอนะคะ เราคนไทยเหมือนกันค่ะ