ยิ้ม ยิ้ม ยิ้ม กับรอยน้ำตา ดูเหมือนไม่มีค่าเสียสุดแสน ยิ้มบางๆ ให้คนที่ดูแคลน อย่าไปแค้นโกรธเคืองให้เปลืองใจ หากใจเราไม่สนไม่ได้แคร์ เค้าก็แค่ต้นไม้ที่พริ้วไหว ไม่กระทบกระเทือนถึงทรวงใน จะสนใจอะไรกับใจคน อย่าเอาทุกข์มาเพิ่มทุกข์ หัดที่จะสุขบ้างในบางหน อย่าลืมว่าเราเองแค่เป็นคน เขาก็คนสนอะไรให้มากมาย (ไม่ใช่คูโบต้า หรือสี อ่ะ ถึงทนได้อิๆๆ อย่าได้แคร์)