ร่ายสุภาพ : ณ สถานวิมานอินทร์...ธ เยินยินยอท้าว....ทั่วถิ่นด้าวแดนไกล หลังไศลภูมิประเทศ....รวมขอบเขตุขัณฑ์เข้า......ปราบจอมเจ้าถิ่นพนม ชื่นเชยชมหมู่มิตร......รอบรายทิศแซ่ซ้อง........ทุ่งรวงทองงามล้ำ จัดส่งน้ำชลประทาน.....ห้วยละหานตบแต่ง......หมั่นจัดแจงคลองท่อ ขุดเบิกบ่อบาราย........ให้วัวควายฉ่ำชื่น....ผู้คนหมื่นแสนมา ร่วมพาราก่อร่าง........หมายมุ่งสร้างเมืองบ้าน.....ที่ฝั่งย่านชีมูล หวังเทิดทูลแว่นฟ้า......ยามเมื่อกรายเถลิงหล้า....ฝั่งน้ำงามแสน..ท่านเฮย ตำนานเจนละ ๑) ๐ จำเนียรกาลเนิ่นแล้ว.....สองพัน ปีนา เกิดก่อขอบเขตุขัณฑ์..........ใหญ่กว้าง องค์ภววรมัน.....................หมายก่อ รวมไพร่พลหวังสร้าง..........ถิ่นท้าวสืบปฐม. ๚ะ๛.. ..................... ๐ จำเนียรกาลนับนานเนิ่น ที่ขอบเขินแนวไศล สองพันปีล่วงไป อาณาจักรในตำนาน ๐ มีหน่อเนื้อกษัตรา องค์ราชาจากห้วงกาล รวมพลแนวท้องธาร หมายสร้างบ้านมุ่งแปงเมือง ๐ นามภววรมัน ตั้งต้นฝันงามประเทือง วงศ์”เสนะ”ให้ลือเลือง ขยายแคว้นข้ามแดนดง ๐ เข้ายึดวยาธปุระ ศูนย์กลาง ณ พนมพงศ์ ขยายฐานอย่างมั่นคง กรีฑาทัพขึ้นปราบดาฯ ๐ แยกตัวจากฟูนัน เถลิงไอศวรรย์แห่งจัมปาฯ นำทัพกับอนุชา ประกาศกล้าฉลองชัย๚ะ๛ .....................คน กุลา ๒๐ กค. ๕๔ (กว่าจะมาเป็น ไทย ภาค ๒)
23 กรกฎาคม 2554 16:58 น. - comment id 1203331
เริ่มต้น...ตำนานเจนละ..ได้อย่างงดงามมาก ค่ะ...อ่านแล้วมองเห็นภาพตาม...ทุกตัวอักษร เหมือนมีชีวิต..และจิตวิญญาณ.... ปกติเป็นคนที่ชอบประวัติศาสตร์อยู่แล้ว ค่ะ..ตำนานต่างๆมีคุณค่าต่อการศึกษาอย่างยิ่ง.. จะติดตามตอนต่อไปค่ะ... ราชิกา ............................ ขอบคุณที่มาเยี่ยม และคำให้กำลังใจครับ ผมเขียนเรื่องนี้ ขึ้นจากการค้นคว้าวิจัยข้อมูลมาอย่างต่อเนื่อง ยาวนาน พอสมควร ประกอบกับการศึกษาสังเกตุ ในพื้นที่จริง จึงอยากเปิดมุมมอง ประวัติอีสาน ในมิติใหม่ ขึ้น นะครับ คิดถึงเสมอ ยามห่างไกล กัน นะครับ แสนคำนึง
23 กรกฎาคม 2554 00:08 น. - comment id 1203412
เริ่มต้น...ตำนานเจนละ..ได้อย่างงดงามมากค่ะ...อ่านแล้วมองเห็นภาพตาม...ทุกตัวอักษรเหมือนมีชีวิต..และจิตวิญญาณ.... ปกติเป็นคนที่ชอบประวัติศาสตร์อยู่แล้วค่ะ..ตำนานต่างๆมีคุณค่าต่อการศึกษาอย่างยิ่ง.. จะติดตามตอนต่อไปค่ะ...
21 กรกฎาคม 2554 19:40 น. - comment id 1203544
สวัสดีท่านครับ กระผมเห็นภาพครับผม ตำนานนั้นได้ความรู้คู่ความงาม ขอบพระคุณที่ท่าน นำมาสิ่งดีดี ให้อ่านเรื่อยๆนะครับ สุญญะกาศ ......................... ขอบคุณ ครับ ที่มาเยี่ยมเยียนและให้กำลังใจกัน ผมนั้นเขียน โคลง ฉันท์ กาพย์ กลอน เพราะรัก และต้องการเป็นส่วนหนึ่ง ของการจรรโลงวงวรรณ อันมีค่าสืบ ต่อไป ไม่ได้หวังอย่างอื่น จึงยินดีอย่างยิ่ง ที่ คุณ เห็นว่า มีประโยชน์ ครับ ในการเขียนบทกวี หากผมพอช่วยอะไรได้บ้าง ก็บอกได้นะครับ ไม่ต้องเกรงใจ
20 กรกฎาคม 2554 19:39 น. - comment id 1204048
สวัสดีท่านครับ กระผมเห็นภาพครับผม ตำนานนั้นได้ความรู้คู่ความงาม ขอบพระคุณที่ท่าน นำมาสิ่งดีดี ให้อ่านเรื่อยๆนะครับ