ฉันคือปลาตะเพียนตัวหนึ่ง.... ที่เจ้าของติดตรึงซิ้อฉันมาเก็บไว้ แขวนฉันใต้ขื่อเพดาน.. ยามลมพัดผ่าน..ฉันปลิวหมุนไขว่.. เด็กน้อยชี้มือร้องบอก... ไม่ต้องกลัวหรอก....แม่ปลอบ.. นั่นปลาตะเพียนตัวใหญ่ เด็กน้อยตบมือยิ้มร่า.. ปลาตะเพียนจ๋า..ลงมาหาหน่อยได้ไหม... คุณคูรบอกไม่ได้หรอกลูก ปลาตะเพียนเขาผูกไว้ให้เด็กคว้าไขว่.. หากฝันเอื้อมให้ถึงปลาตะเพียน.. หนูจงพากเพียร อ่านไว เขียนไว.. วันเวลาพ้นผ่าน..... ปลาตะเพียนตัวเดิมที่เก่า.. แต่เจ้าของนั้นเล่า.รอเด็กเวียนเปลี่ยนมาใหม่ รุ่นต่อรุ่นผันผ่าน..ปลาตะเพียนใบลาน.. ยังแขวนอยู่อย่างนั้นเรื่อยไป... ทิพย์โนราห์ พันดาว .
13 กรกฎาคม 2554 21:49 น. - comment id 1202724
กุศโลบาย ให้เด็กตะกายสู่ดวงดาว ให้แขนและขายาว กล้ามเนื้อมัดน้อยใหญ่ สาว เพื่อเอาเจ้าไป เห็นภาพครับ
14 กรกฎาคม 2554 10:54 น. - comment id 1202825
กลับไปเยี่ยมบ้านเกิดแต่ก่อนเก่า เปลไม้สักขัดเงาเก็บเอาไว้ เป็นสี่เหลี่ยมลูกกรงปีนไม่ได้ หนังควายไขว้โยงขึงดึงสายเปล ปลาตะเบียนใบลานสานละเอียด ตัวเล็กใหญ่นอนเบียดอย่างว้าเหว่ อยู่ในตู้ข้างฝาขาซวดเซ ภวังก์เสียงกล่อมเห่ช่างคุ้นนัก โอ้เจ้านกกาเหว่า....เอย ไข่ให้แม่กาฟัก แม่กา...ก็หลงรัก...เอย คิดว่าลูกในอุทร คาบเอาข้าวมาเผื่อ...เอย คาบเอาเหยื่อมาป้อน เลี้ยงไว้ในรังนอน...เอย ปีกเจ้าอ่อนต้องสอนบิน แม่กาพาไปกิน...เอย ถึงปากแม่น้ำคงคา ตีนก็จับสาหร่าย..เอย ปากก็ไซร้หาปลา กินกุ้งกินกั้ง...เอย กินหอยกะพังมังดา กินแล้วโผมา...เอย จับต้นหว้าโพธิทอง มีพรานไพรใจร้าย...เอย มามุ่งหมายเมียงมอง ยกเอาปืนขึ้นส่อง...เอย จ้องเอาแม่กาดำ ยิงไปถูกหัวอก....เอย แม่กาก็หกหัวคะมำ สงสารนะแม่กาดำ....เอย ร้องสั่งคำจนสิ้นใจ. คล้ายตะเพียนกลับพิ้นคืนชีวิต ห้อยสถิตย์หันเหบนเปลใหญ่ เฝ้าแต่มองจ้องปลาจนหลับไป ด้วยหัวใจเปี่ยมสุขทุกวารวัน.. บรรยากาศเก่า ๆ ย้อนกลับมาอีกครั้งเหมือนวันวาน
15 กรกฎาคม 2554 02:33 น. - comment id 1202921
นึกถึงตอนน้องผมเด็กๆเลยครับ